dille

Dille (Anethum graveolens) behoort tot de paraplufamilie. Dille in het Duits heet Gurkenkraut, Gurkenkümmel, Blahkraut, Kapernkraut, in het Engels - dille, in het Frans - aneth odorant.

Dille is een eenjarige plant met een directe stengel, met vertakking. De steel heeft een donkergroene kleur. De bladeren van de gevederde vorm hebben een blauwgroene kleur, bereiken een lengte van 0,2 m. De dille zelf kan in hoogte groeien van 0,4 m tot anderhalve meter.

De bloemen worden verzameld in bloeiwijzen, vergelijkbaar met paraplu's, en geel geverfd. In diameter kunnen deze bloeiwijzen tot 0,2 m reiken.

Dillezaden zijn ovaal of in de vorm van een ellips, ze zijn tot 0,5 cm lang, slechts enkele millimeters dik.

Dille heeft een enkele soort, genaamd geurige dille (of tuin).

Het vaderland van dille wordt beschouwd als de landen van de Middellandse Zee en West-Azië. Er zijn suggesties dat het in oude staten werd gekweekt. De inwoners van het oude Griekenland en het oude Rome bijvoorbeeld, hebben al dille gekweekt. In de Middeleeuwen migreerde hij naar de landen van Centraal-Europa, van waaruit hij geleidelijk naar Scandinavië en de noordelijke landen ging.

Dille komt ook veel voor in Rusland en groeit op gematigde en zuidelijke breedtegraden. In het wild is het te vinden in Aziatische landen, in Rusland, wordt deze plant in bijna elke moestuin geteeld.

Verse of gedroogde en gehakte dilleblaadjes worden als specerij gebruikt. Het is ook soms gebruikte bloemen of vruchten van dille, bijvoorbeeld voor het inblikken of de productie van azijn.

Gedroogde dille en vers zijn te vinden in elke supermarkt of markt, evenals in de kruiden van de winkel. Er moet aandacht worden besteed aan de kleur van de plant: deze moet intens groen zijn, zonder geelheid. Dit suggereert dat dille niet groeide in gunstige omstandigheden. Dit kenmerk betreft de plant niet alleen vers, maar ook in de vorm van specerijen. Bij het kiezen van zaden, moet men ook aandacht besteden aan hun kleur. Heldere en geurige zaden spreken van hun frisheid. Hoe langer ze liegen, hoe saaier ze worden en niet te vergeten het verlies van geur.

Dille heeft delicate gebeeldhouwde bladeren. De gele bloeiwijzen worden alleen in de zomer gevormd, de smaak is intenser. Vanwege de heldere en karakteristieke smaak is dille niet geschikt voor alle smaakmakers en kruiden.

Dill heeft de volgende kenmerken:

• heeft een helder verfrissend aroma en smaak;
• is een van de meest populaire kruiden;
• gebruikt voor medische doeleinden;
• actief gebruikt in de alcoholindustrie.

U kunt meer te weten komen over de eigenschappen van dille uit de passage "Leef gezond!".

100 gram verse dille bevat 40 kcal.

De voedingswaarde van het product is als volgt:

• eiwitten - 2,5 g;
• vet 0,5 g;
• koolhydraten - 6,3 g;
• voedingsvezels - 2,8 g;
• organische zuren - 0,1 g;
• water - 85,5 g;
• onverzadigde vetzuren - 0,1 g;
• monosacchariden en disacchariden - 6,2 g;
• zetmeel - 0,1 g;
• as - 2,3 g;
• verzadigde vetzuren - 0,1 g.

De chemische samenstelling van 100 gram dille bevat de volgende componenten:

• vitamines: PP 0,6 mg; β-caroteen - 4,5 mg; A - 750 mcg; B1 (thiamine) - 0,03 mg; B2 (riboflavine) - 0,1 mg; B5 (Pantothenic) - 0,3 mg; B6 (pyridoxine) - 0,2 mg; B9 (foliumzuur) - 27 μg; C - 100 mg; E - 1,7 mg; PP (niacine-equivalent) - 1,4 mg;
• macronutriënten: calcium - 223 mg; magnesium - 70 mg; natrium, 43 mg; kalium - 335 mg; fosfor - 93 mg;
• sporenelementen: ijzer 1,6 mg; Zink - 0,91 mg; koper - 146 mcg; mangaan - 1,264 mg.

Dille bevat een grote hoeveelheid flavanoïden en pectine-stoffen. Alle onderdelen bevatten essentiële oliën, waardoor het specifieke aroma verschijnt. De vruchten hebben het hoogste gehalte aan essentiële oliën.

De lijst met nuttige eigenschappen van dille is indrukwekkend:

• gebruikt in traditionele en alternatieve geneeskunde;
• dient als een antioxidant;
• bezit de desinfecterende eigenschappen;
• helpt jeuk te elimineren;
• verlicht oogmoeheid;
• kalmeert het zenuwstelsel.

Door het veelvuldig gebruik van dille in grote hoeveelheden zijn de volgende consequenties mogelijk:

• zwakte;
• verlies van gezichtsscherpte;
• duizeligheid.

Het wordt niet aanbevolen om dille in welke vorm dan ook te gebruiken in de volgende gevallen:

• hypotensie (lage druk);
• met een persoonlijke intolerantie voor de plant.

Zwangere vrouwen moeten dille ook voorzichtig gebruiken.

Dilleolie wordt meestal verkregen uit zijn zaden of stengels met bladeren door stoomdestillatie. Het originele materiaal moet in een enigszins gedroogde vorm zijn. Dilleolie heeft geen kleur, al is het maar een licht gelige tint en is volledig transparant. De geur wordt gedomineerd door frisse tonen met een mengsel van pittig en zoet aroma. De smaak van dilleolie is vergelijkbaar met komijn. De geur van dille wordt bewaard in de olie, die wordt verkregen uit de bladeren.

Dilleolie heeft een kalmerende werking, verlicht stress, verlicht pijn en krampen. Het is een geweldige hulp bij de bestrijding van ziekten van het spijsverteringskanaal. Het wordt ook gebruikt om de activiteit van het hart en de bloedvaten te normaliseren.

Soms wordt dilleolie gebruikt om huidziekten te behandelen en wordt het toegevoegd aan cosmetica voor droge huidverzorging. Af en toe is het aanwezig in preparaten die worden gebruikt in de tandheelkunde.

Dill juice, vergelijkbaar met peterseliesap, helpt om sproeten lichter te maken. Bovendien helpt dilsap ongewenste plekjes op de huid te verwijderen.

Dille in zowel verse als gedroogde vorm wordt actief gebruikt bij het koken. De reikwijdte van het gebruik ervan is uitgebreid:

• kruiden in Europese visgerechten;
• frequent ingrediënt in pekel;
• gebruikt in de conservenindustrie (vooral voor komkommers);
• vers wordt toegevoegd aan salades in de laatste bereidingsfase;
• toegevoegd aan ei en groentegerechten;
• gebruikt in sauzen;
• neemt deel aan de bereiding van azijn;
• toegevoegd aan specerijen en specerijen;
• dient als smaakmaker voor warme en koude gerechten.

Dille maakt een uitstekende combinatie met peterselie. Om planten toe te voegen aan gerechten in het koude seizoen, is het beter om dille te bevriezen, omdat deze na het drogen al bijna geen smaak heeft.

Vanwege het hoge gehalte aan fytonciden hebben groenten die zijn geconserveerd met de toevoeging van dille niet alleen een rijkere smaak, maar krijgen ze ook bescherming tegen schimmels en meeldauw.

Vruchten en bladeren van dille worden ook gebruikt om een ​​speciale smaak te geven aan het bakken, zuurkool, thee.

Verse dille kan niet worden onderworpen aan een hittebehandeling, omdat deze onmiddellijk alle geur en smaak verliest. Bij warme gerechten kun je het beste toevoegen aan het einde van het koken of voor het serveren.

U kunt de winter oogsten met dille met behulp van het volgende recept:

• heb 0,5 kg dille en zout nodig;
• dille wordt gewassen, gedroogd en gemalen;
• dan wordt het gemengd met zout in een verhouding van 2: 1;
• Dille wordt in gesteriliseerde potten geplaatst, gesloten en in de kou bewaard.

Je kunt ook uitstekende kruiden van de plant maken. Hiervoor:

• neem een ​​eetlepel zout, een paar eetlepels plantaardige olie, 500 ml witte wijnazijn en een kilogram dille;
• dille grof gehakt (stengels worden in kleinere bladeren gesneden) en in gesteriliseerde potten geplaatst;
• in een aparte container worden anderhalve kopjes water gekookt met de toevoeging van zout en azijn, daarna wordt het water gekoeld;
• de resulterende marinade is gevuld met dille;
• bijna klaar mengsel moet gedurende 8 uur worden toegediend, waarna het wordt gegoten met olie;
• blikjes worden gesloten en bewaard in de koelkast.

De medische eigenschappen van dille zijn al lang bekend. Het wordt gebruikt in de volgende gevallen:

• om het spijsverteringskanaal te verbeteren;
• met verhoogde druk;
• om het werk van het cardiovasculaire systeem te verbeteren;
• voor de behandeling van blaasontsteking en nierziekte;
• als een diureticum;
• om lactatie te verhogen;
• voor de behandeling van hoofdpijn;
• om slapeloosheid en neurose te elimineren;
• met problemen met het ademhalingssysteem;
• als een verdovingsmiddel voor gastro-intestinale ziekten;
• om de eetlust te vergroten;
• om allergieën op de huid te elimineren;
• bij de behandeling van aambeien.

1 eetl. l. snijd de zaden van dille in een blender, giet 200 ml. kokend water. Dek af met een handdoek en laat 20 minuten staan. Zeef de infusie door kaasdoek.

toepassing:

• Voor cystitis, urethritis en andere aandoeningen van de urinewegen, drink een infuus van 40 ml. 6 keer per dag.
• Als ontstekingsremmer, slijmoplossend middel of kalmerend middel, gebruik 1 eetl. l. Infusie 15 minuten voor elke maaltijd.

Op 1 l. kokend water neemt 100 gram. dillezaad. Sta er 10 minuten lang op. Probeer het mengsel 30 seconden in je mond te houden.

K 1/2 st.l. kamillebloemen 1/2 tbsp toevoegen. dillezaden, giet 100 ml. kokend water en kook gedurende 5 minuten. Zeef, koel en bevochtig probleemgebieden meerdere keren per dag met een wattenstaafje.

Voeg in het sap van 1 wortel het sap van een bos dille toe in de verhouding van 5 tot 1. Drink 200 ml. sap elke dag een maand lang.

De moderne geneeskunde gebruikt dill voor de productie van anetin, wat een gunstig effect heeft op het werk van het hart en de bloedvaten. Dilleolie wordt soms gebruikt in aromatherapie om vermoeidheid te verlichten en stress te bestrijden.

Dille is onmisbaar om af te vallen. Met een diuretisch effect is het in staat zwelling te elimineren en overtollige vloeistof uit het lichaam te verwijderen. Bovendien verbetert het de darmen, helpt het toxines uit het lichaam te verwijderen. Voor gewichtsverlies wordt meestal gebruikt afkooksel van dille, die in beperkte hoeveelheden wordt ingenomen vóór de maaltijd (het is wenselijk dat de hoeveelheid afkooksel voor elke dosis niet groter is dan 100 ml).

Het huishouden gebruik van dille is als volgt:

• gebruikt in de geneeskunde;
• gebruikt bij het koken;
• is een van de ingrediënten van sommige alcoholische dranken;
• gebruikt in cosmetica;
• af en toe gebruikt in geuren en parfums;
• dilleolie wordt zelfs bij het maken van zeep gebruikt.

Dillezaden worden gevormd met een gemiddelde dagelijkse duur van meer dan 12 uur. Het is het beste om het op zonnige plaatsen te laten groeien, hoewel gedeeltelijke verduistering is toegestaan. Zuurheid en bodemvocht moeten matig zijn, anders is dille gevoelig voor vergeling.

Je moet de plant minstens een paar keer per week water geven. Natuurlijk verdraagt ​​het de droogte redelijk rustig, maar bij regelmatig water geven zal het gewas veel hoger zijn. Je kunt af en toe dille bevruchten, maar experimenteer niet met een groot aantal stikstofmeststoffen.

Het is niet aan te raden om dille te laten groeien waar peterselie of selderij eerder was geteeld.

Je kunt zaden planten in de tweede helft van april of begin mei, afhankelijk van de grond. Het is beter om een ​​afstand van niet minder dan 0,2 m tussen de rijen te observeren. De diepte van het planten van venkelzaadjes mag een paar centimeter niet overschrijden.

De plant heeft geen overmatige verzorging nodig, maar hij moet regelmatig worden geschild en bewaterd in het geval van een krachtige zon.

Je kunt zelfs dille thuis op de vensterbank laten groeien.

Meer informatie over het groeien van dille, zie het volgende videoprogramma "6 hectare".

• De oude Romeinen versierden dille met dille en de Grieken namen het op in de samenstelling van medicinale infusies.
• Het aroma van dille is geneigd om de geuren van andere kruiden te onderbreken, daarom moet het zeer zorgvuldig met ze worden gecombineerd.
• De eerste vermeldingen van dille waren in de rollen van het oude Egypte.
• Dille kransen werden in de oudheid vaak op het hoofd gedragen als een teken van overwinning en eer.
• In Byzantium verscheen de eerste vermelding van dille in de tiende eeuw, toen er al informatie was over de medicinale voordelen ervan.