Eryngium (erngium)

Eryngium verwijst naar de planten van het geslacht Umbrella. Soms worden sommige andere planten ook een sneeuwhond genoemd als ze blauwe bloemen in de vorm van koppen hebben.Op een andere manier wordt de plant ook wel de zeehulst genoemd. Deze naam werd hem gegeven vanwege het groeien aan de Middellandse Zeekust.

Namen in andere talen:

• Lat. Eryngeum foetidum;
• Eng. Zaagtand koriander.
• het. Mexikanischer Koriander.

De eryngium heeft een nogal dikke stengel. In het bovenste deel, het vorken en verwerft een blauw-violette tint.

De bladeren van de plant kunnen sedentair zijn en kunnen groeien op korte bladstelen. Ze zijn best stoer en worden aangevuld met stekelige teentjes aan de randen.

De plant kan een hoogte bereiken van maximaal 0,7 m, maar gemiddeld groeit een erium tot 0,5 m. Er zijn echter soorten die meer dan een meter hoog kunnen zijn, bijvoorbeeld een gigantisch zonnedek.

De wortel van de plant is recht. Bladeren die dichter bij de wortels groeien, hebben ranken. Hun lengte kan 15 cm bereiken.

Bloeiwijzen worden gepresenteerd in de vorm van paraplu's en hebben blaadjes van blauwe tinten. De bloemen zijn meestal klein van formaat en zijn blauw of blauw. Ze verzamelen zich bij de uiteinden van de stengels in eivormige hoofden. Fruit dekt schalen.

Volgens bekende gegevens zijn er meer dan 250 soorten ergium. Meestal worden ze verzameld in de gebieden van Zuid-Amerika. Ongeveer 15 soorten worden gekweekt in Rusland. Op dit moment is het detticulum niet alleen als medicinale plant afgeleid, maar ook als sierplant. De meest voorkomende alpine asiel, veld, zee, reus.

De meeste soorten van de eryngium zijn meerjarig, maar er zijn ook soorten die slechts een jaar of twee bloeien.

De eryngium komt veel voor in de tropen, subtropen en middelste breedtegraden. De plant is pretentieloos, dus het kan worden gezien in de steppen, aan de zijlijn als een onkruid. Eringium groeit rustig in zandige grond. Het wordt gedistribueerd in Europa, in de zuidelijke Siberische gebieden, in Mexico, in de Kaukasus, in de landen van Noord-Afrika en in de Baltische staten.

De eryngium heeft een rijke chemische samenstelling.

Het omvat:

• etherische oliën;
• zuren (appelzuur, citroenzuur, malonzuur, glycolzuur, oxaalzuur, ascorbinezuur, chlorogeen, rosmarijn);
• fenolcarbonverbindingen;
• tannine;
• flavonoïden;
• fructose;
• triterpene saponinen;
• polysacchariden;
• sucrose;
• coumarines;
• tannines.

Nuttige eigenschappen van de eryngium zijn voornamelijk beperkt tot medicinaal gebruik:

• door de plant te consumeren als onderdeel van het voedsel, versterkt het de maag;
• helpt de productie van maagsap te verbeteren;
• plantenwortels hebben ontstekingsremmende, antibacteriële en diuretische eigenschappen;
• de infusies ervan hebben uitstekende kalmerende eigenschappen, dus worden ze gebruikt voor slapeloosheid en nachtmerries;
• de plant heeft een analgetisch effect;
• afkooksels verwijderen gifstoffen uit het lichaam en helpen bij vergiftiging.

De eryngium beschadigt het lichaam niet, omdat er geen bijwerkingen zijn vastgesteld, maar er zijn enkele contra-indicaties voor het gebruik van infusies of afkooksels.

Het wordt niet aanbevolen om drugs, infusies of afkooksels te gebruiken met de inhoud van de eryngium in de volgende gevallen:

• tijdens de menstruatie;
• tijdens de zwangerschap;
• met hoge bloeddruk;
• met individuele intolerantie.

Het is bekend dat afkooksel van planten het bloeden tijdens de menstruatie verhoogt, dus tijdens het gebruik mag u geen geneesmiddelen gebruiken op basis van erngium. Hetzelfde geldt voor hypertensie, afkooksels en infusies op basis van de synegolovnik kan de bloeddruk verhogen.

De voordelen van denginesap zijn al lang bewezen:

• Als u drie keer per dag een theelepel vers sap drinkt, kunt u overtollig water uit het lichaam verwijderen, wat helpt bij de bestrijding van oedemen, nieraandoeningen.
• Het denguussap heeft een licht diuretisch effect.
• Je kunt de wortels van de plant schoonmaken, ze malen en in het sap persen. Honing wordt eraan toegevoegd. Een eetlepel sap verdund met koud water helpt bij problemen met de menstruatiecyclus en impotentie, evenals bij longziekten.
• Lotions uit het sap helpen bij huiduitslag, psoriasis.

De eryngium wordt vaak gebruikt bij het koken:

• De plant heeft een scherpe smaak, dus soms kan het worden toegevoegd aan het gerecht om het een pikant uiterlijk te geven.
• Gebruik bij de bereiding van gerechten en bladeren, en de stengel en wortels.
• Verse stengels van eringium zijn goed wanneer toegevoegd aan salade of marinade.
• Gekookte wortels kunnen aan bijna elk gerecht worden toegevoegd.
• Geglaceerde wortels van de eryngium zijn erg smakelijk.
• Gekookte en dan geroosterde wortels zijn een uitstekende vervanger voor garnering.

Om geglaceerde wortels te maken, moet je: kook siroop van een glas suiker en 2,5 glazen water. Los de wortels van de eryngium apart in een half-afgewerkte staat en vouw ze in een vergiet. In de kokende siroop, laat de semi-gelaste wortels, kook ze in de siroop voor minstens 6 uur. Giet ze af en bestrooi ze met poedersuiker wanneer ze worden geconsumeerd.

Van eringium kun je nog een salade maken: hiervoor heb je een bos dille, peterselie, een paar takjes groene ui, 120 g bladeren en scheuten van de dengine plant nodig. Alle greens worden geplet, gezouten naar smaak en gekruid met plantaardige olie.

De bladeren van de dengine zijn lekker en gemarineerd.. Voor de bereiding van marinade in een liter water gescheiden 2 el. l. suiker, zout en azijn 9%, evenals kruiden naar smaak. De bladeren van de plant worden een paar seconden met kokend water overgoten, waarna ze in voorgesteriliseerde potten worden gedaan en worden gevuld met marinade. Banken bedekken met deksels en zetten in een waterbad. Daarna worden ze hermetisch afgesloten, ondersteboven gekeerd met deksels en afgekoeld.

Eryngium wordt beschouwd als een medicinale plant. Daarom wordt het vaak gebruikt voor medische doeleinden. Ze kunnen de volgende ziekten behandelen:

• hoofdpijn;
• slapeloosheid;
• bronchitis en kinkhoest (helpt als slijmoplossend middel);
• tandpijn;
• nierziekte;
• psychische stoornissen;
• maagzweer;
• reuma.

Bouillon erngium helpt de menstruatie veroorzaken. Hij fungeert ook als een verdovend en ontstekingsremmend middel. Afzonderlijk bereide bouillons voor gebruik buitenshuis, ze helpen bij oog- en huidziekten.

Elke individuele soort van eringium heeft zijn eigen variëteiten. Beschouw dit met voorbeelden van de meest populaire soorten. Het alpine asiel heeft de volgende variëteiten:

• "Amethyst";
• "Blauwe ster";
• Blue Jackpot;
• "Drain Donard";
• "Opal."

Deze variëteiten zijn verschillend in kleur en pomp bloeiwijzen. De in het buitenland geboren burgerlijke bluegrass heeft de meest bekende variëteit - Oxford blauw. De beroemde gigantische asiel is populair met zijn Silver Ghost-variëteit.

De platte eryngium heeft de volgende variëteiten:

• "Beslehem";
• "Blaukappe";
• Blauw lint;
• "Blauer Zwerg".

Ze verschillen in de grootte van bloeiwijzen en hoofden.

De hybride eryngium staat bekend om zijn variëteiten:

• Sunny Jackpot;
• "Jud Frost";
• "Sapphire Blue."

Het is mogelijk om een ​​dengine in elke grond te planten, maar als je wilt dat de plant het meest comfortabel is, dan is het beter om het in een kleiige, vochtrijke grond te planten. Om de bloeiwijzen helderder te maken, worden aan elk van de aangeplante planten verschillende handvol gemalen eischaaltjes toegevoegd.

Zorgen voor haring is niet moeilijk:

• het is noodzakelijk om de grond rond de planten te wieden als dat nodig is.
• die soorten met een lange en dunne steel, zijn aan het begin van de zomer aan enige steun gebonden.
• planten zijn voldoende bestand tegen koud weer, zodat ze wortel kunnen schieten in de middelste rijstrook.

Eryngium reproduceert door zaad- en struikdeling. Het wordt echter niet aanbevolen om het opnieuw te planten, omdat de gescheiden planten niet goed wortel schieten op de nieuwe plaats en de wortels van het eringium vrij lang zijn, zodat ze gemakkelijk kunnen worden gebroken.

Als je het vermenigvuldigt met struiken, moet je beginnen met de verdeling in mei en moet je de planten op een afstand van minstens 30 cm van elkaar planten. Dit komt door het feit dat de eryngium een ​​uitgebreid wortelstelsel heeft en dit helpt vaak bodemerosie voorkomen.

Het is beter om de zaadpropagatiemethode te gebruiken. In de volle grond worden zaden dichter bij de winter geplant. Zaailingen worden gezaaid in het vroege voorjaar. Op de verwarmde lucht na de negentiende dag kunnen de eerste scheuten verschijnen. Terwijl de zaailingen nog klein zijn, worden ze getransplanteerd naar hun vaste plaats.

Maak gras in de bloeiperiode. De wortels worden geoogst voor medische doeleinden, hetzij in het vroege voorjaar of in de herfst. Gras na de oogst wordt gesneden en gedroogd op een donkere plaats. Droog gras wordt maximaal twee jaar opgeslagen. De wortels worden eerst van de grond schoongemaakt, vervolgens in twee delen gesneden en ook gedroogd. Ze kunnen maximaal drie jaar worden bewaard.

Interessant is dat de eryngiums heel vaak worden gebruikt in winterboeketten, omdat ze hun frisheid niet lang verliezen.

In Rusland is er een andere populaire naam voor eringium - distel of neushoornvogel. Onze voorouders droogden het graswier en hingen zijn trossen boven de drempel. Men geloofde dat een persoon die met een kwaadwillige bedoeling naar een huis zou gaan, er niet in zou kunnen komen. Dit geloof is tot op de dag van vandaag bewaard en eringium wordt beschouwd als een uitstekende talisman van boze geesten. Op het wetenschappelijke gebied is distel een andere plant.

Ook in de Middeleeuwen was er de mening dat de wortels van de eryngium, gesuikerd door een specifiek recept, soms het seksuele verlangen kunnen vergroten. Deze folk remedie werd actief gebruikt door vrouwen en behandelde hun mannen met gesuikerde wortels.