pelargonium

Pelargonium of geranium (Pelargonium) behoort tot de familie Geranium (Geraniaceae). Deze felle vaste plant is erg populair bij tuinders en wordt veel gebruikt in landschapsontwerp. In andere talen wordt pelargonium genoemd:

• in het Duits - Duftgeranien, Rosenkraut;
• in het Engels - geranium, pelargonium;
• in het Frans - pélargonium, géranium á l'odeur.

Pelargonium is een meerjarige kruidachtige plant, waarvan sommige worden aangeboden in de vorm van halfheesters. Planthoogte is van 30 tot 80 cm. Stelen - rechtop, enigszins vertakt. De vorm van de bladeren is niet hetzelfde, elke variëteit van pelargonium heeft verschillende bladeren (eenvoudig, palmachtig ontleed, handvormig en andere).

Bloemen in een wilde plant zijn veel kleiner in omvang dan bloemen in siergeraniumsoorten. Het kunnen verschillende kleuren zijn. Bloeiwijzen zijn kleinbloemig of veelbloemig, meestal parapluvormig. Bloemen van de plant kunnen eenvoudig of badstof zijn, maar ook monochroom of tweekleurig.

Deze plant genoot grote bekendheid in de XVIII - XIX eeuw in het Verenigd Koninkrijk. Dankzij de ontwikkeling van de fokkerijwetenschap werden vele variëteiten van pelargonium gefokt. Elke soort had een eigenaardig aroma (nootmuskaat, chocolade, citrus, enz.).

Tegenwoordig kent de wetenschap ongeveer 280 soorten, maar de meest voorkomende zijn de volgende:

• Angular - Pelargonium angulosum
• Randen - Pelargonium zonale
• Roze - Pelargonium radens
• Capitatum - Pelargonium capitatum
• Fuzzy Leaf - Pelargonium crithmifolium
• Klobuchkovaya - Pelargonium cucullatum
• Stekelig - Pelargonium echinatum Curtis
• Vlezig - Pelargonium carnosum
• Stalkers - Pelargonium crassicaule
• Krupnotsvetkovaya - Pelargonium grandiflorum
• Curly - Pelargonium crispum
• Klimop - Pelargonium peltatum
• Tongan - Pelargonium tongaense
• Geurig - Pelargonium graveolens
• Soiling - Pelargonium inquinanen
• Paniculite - Pelargonium odoratissimum
• Druif - Pelargonium vitifolium
• Stekelig - Pelargonium spinosum
• Xerofytisch - Pelargonium xerophyton

Pelargonium is een naaste verwant van de geranium, dus hebben ze één thuisland - Zuid-Afrika. De plant groeit goed in warme landen waar er geen sneeuw is in de winter. Op het grondgebied van Rusland groeit pelargonium op open bodem in de zuidelijke regio's. Meestal wordt het in potten gekweekt bij kamertemperatuur en in de zomer wordt het naar de open lucht gebracht.

• Pelargonium heeft een intens aroma waardoor het veel wordt gebruikt bij het koken.
• Afhankelijk van de soort pelargonium hebben de bladeren verschillende smaken.
• Deze plant is licht liefhebbend, dus het voelt geen ongemak in de afwezigheid van vocht.
• Pelargonium is niet pretentieus in de zorg, maar voor de winterperiode kan het niet in de open grond worden achtergelaten.
• Het kan zich op twee manieren vermenigvuldigen: zaden of stekken.

De samenstelling van de bladeren van pelargonium omvat veel verschillende essentiële oliën. De wortels bevatten fenolen, in de groene stengels - fenolverbindingen, hemicellulose, zetmeel en sucrose. De bladeren en bloemen hebben een hoog gehalte aan vitaminen, fenolcarbonzuren, koolhydraten, flavonoïden, pigmenten en essentiële oliën.

Meestal wordt bij de behandeling van verschillende ziekten geurig of roze pelargonium gebruikt, omdat ze veel nuttige eigenschappen hebben:

• Pelargonium wordt gebruikt als een antidepressivum en antisepticum.
• Deze plant wordt gebruikt om wonden te genezen.
• Geranium bladeren en bloeiwijzen worden gekenmerkt door samentrekkende en hemostatische eigenschappen.
• Pelargonium heeft een ontstekingsremmende werking op het lichaam.
• Deze plant stemt en dempt de huid perfect.
• Pelargonium wordt gebruikt als een diureticum, het heeft een positief effect op de werking van de bijnieren.

Pelargonium moet zeer zorgvuldig worden gebruikt bij de behandeling van kinderen, het is ten strengste verboden om het binnen te gebruiken, alleen voor gebruik buitenshuis. Mensen met een pensioengerechtigde leeftijd worden ook niet aanbevolen om pelargonium te gebruiken voor recreatieve doeleinden. Als u chronische ziekten heeft, moet u, voordat u geneesmiddelen op basis van pelargonium gebruikt, een therapeut raadplegen.

• maagzweer;
• een neiging tot obstipatie;
• tromboflebitis;
• zwangerschap.

Pelargoniumolie heeft veel geneeskrachtige eigenschappen, het helpt veel om te gaan met ernstige psycho-emotionele stoornissen, elimineert de symptomen van depressie, wordt gebruikt bij de behandeling van onvruchtbaarheid, een gunstig effect op mentale en fysieke activiteit. De essentiële olie van de plant wordt gebruikt voor ontsteking van de keel of neus, helpt tandpijn of hoofdpijn te elimineren, heeft een positief effect op ziekten van het zenuwstelsel. Pelargoniumolie wordt gebruikt voor de verzorging van de vette, gevoelige of geïrriteerde huid, omdat het een bacteriedodende, antiseptische en verzachtende eigenschappen heeft.

Pelargonium wordt in veel keukens van de wereld gebruikt. In Bulgarije worden de bladeren en bloemen toegevoegd bij de bereiding van compotes of frisdranken, die worden gebruikt in zoete gebakjes. In Frankrijk worden gekonfijte bloembladen gebruikt om desserts te versieren. Pelargonium heeft een sterk aroma dat tonen van rozen, munt en kruiden combineert. Hoewel het een beetje bitter smaakt, maar toch een aangename smaak heeft.

Elke variëteit van pelargonium heeft zijn eigen unieke aroma - appel, sinaasappel, munt, citroen, nootmuskaat, enz. Daarom worden de bladeren en bloemen van de plant gebruikt voor het compote spinnen voor de winter.

Pelargonium-blaadjes kunnen schimmelvorming op de jam voorkomen. Deze plant wordt toegevoegd aan het aroma in wodka, cognac, evenals in de productie van snoep (cakes, room, cakes).

Gekonfijte bloemen helpen om elk dessert onvergetelijk te maken.

ingrediënten:

• een eiwit
• poedersuiker
• pelargonium bloemen

voorbereiding:

Was en droog de bloemen van de plant voorzichtig. Scheid het wit van de dooier en meng alleen het wit met een mixer. Breng met een penseel geklopt eiwit aan op de bloembladen. Giet met een zeef bloempoeder en laat het iets drogen. Kant-en-klare bloemen kunnen worden bewaard in een glazen pot of in een papieren zak.

ingrediënten:

• een half kopje room
• 4 stuks eieren
• 3 stuks kiwi
• 8 pelargonium bladeren
• 160 gram suikerzand
• 180 gram bloem
• Zout naar smaak
• 2 druppels roze poeder
• Sommige poedersuiker
• voor decoratie geglaceerde pelargoniumbloemen

voorbereiding:

Scheid het wit van de dooier. Eiwit mix met zout en zweep tot een dik schuim. Meng de dooiers met suiker en klop tot ze romig zijn. Bestrooi de blanken met bloem, meng voorzichtig van boven naar beneden en combineer met dooiers. Verspreid het papier op de bakplaat en leg de bladeren van pelargonium voorzichtig op tafel. Giet het deeg vervolgens op een bakplaat en bak 180 graden tot het klaar is. Leg het koekje op een handdoek, trek de bladeren eruit, bestrooi met poedersuiker en rol in een rol. Druppels roze poeder opgelost in een beetje water en opgeklopt met room. Rol de afgekoelde rol af en breng het mengsel aan. Snij de kiwi in dunne plakjes en leg hem op het deeg. Draai de rol. Versier de rol met poedersuiker en gekonfijte bloemblaadjes.

• Pelargoniumbladeren normaliseren de hartslag, stimuleren de bloedcirculatie en hebben een gunstig effect op de werking van het hart.
• Pelargonium is een uitstekend middel tegen ernstige hoofdpijn en tandpijn.
• Deze plant stimuleert het spijsverteringsstelsel, de lever en de nieren.
• De aanwezigheid van pelargonium thuis helpt mensen die lijden aan aandoeningen van de galblaas of de nieren.
• Pelargonium helpt bij het verlichten van de conditie bij chronische gastritis of hoge zuurgraad van maagsap.
• Bladeren en bloeiwijzen worden gebruikt bij de behandeling en preventie van verschillende verkoudheden, waaronder hulp bij verkoudheid en hoesten.
• Pelargonium bladeren worden gebruikt bij de behandeling van otitis.
• Compressen van de bladeren van een plant hebben een positief effect op radiculitis of osteochondrose.

Pelargonium wordt gebruikt bij de behandeling van verschillende ziekten:

• met verhoogde druk - u moet twee lagen pelargonium aan de polsen van de handen vastbinden en gedurende ongeveer 15 minuten in de buurt van de plant stil zitten, terwijl u de geur ervan inademt;
• met ernstige hoofdpijn - neem twee lagen pelargonium, draai in een buis en laat deze in de oren totdat de pijn afneemt;
• bij het eerste teken van aambeien - neem 1 blad van Pelargonium geurig, was en droog af met een handdoek, dompel vervolgens in plantaardige olie en plaats in de anus. De loop van de behandeling is 1 week;
• voor slapeloosheid of zenuwaandoeningen - het is noodzakelijk om 1 blad Pelargonium geurend te malen, 200 ml heet water te gieten, 15 minuten te laten trekken en ½ kop maximaal twee keer per dag voor het eten te consumeren;
• in ontstekingsprocessen van de ogen - neem 10 vellen van de plant en hak fijn, giet 200 ml afgekoeld gekookt water, voeg 1 thee toe. lepel honing, meng grondig en laat een nacht trekken. Vóór gebruik moet de infusie worden gefilterd. Het is bedoeld voor het wassen van de ogen, slechts twee keer per dag helpt ontstekingen te elimineren;
• bij verschillende huidziekten (zweren, dermatitis, steenpuisten, etc.) - u moet 1 tafel nemen. lepel van de bladeren van de plant, giet 200 ml heet water, dan zet het mengsel in een waterbad en houd voor maximaal 5 minuten, stamper grondig, voeg gekookt water om het oorspronkelijke volume te herstellen. Gebruik het afkooksel moet 3 keer per dag zijn voor 1 tafel. lepel voor de maaltijd. Voor extern gebruik past een ander recept: je moet 1 tafel nemen. Schep de bladeren of wortels van Pelargonium fijn, hak ze fijn, giet 200 ml heet water in een waterbad, houd de bouillon niet langer dan 5 minuten, filter ze met gaas en voeg 200 ml water toe. Aangetaste gebieden moeten twee keer per dag met een afkooksel worden gewassen of worden gebruikt voor lotions die gedurende 20 minuten worden aangebracht;
• met ontsteking van de nasopharynx - Neem 20 gram gemalen bladeren van pelargonium, giet 200 ml kokend water, laat een halve dag staan, zeef en giet het water in om het oorspronkelijke volume te herstellen. Een halve kop infusie moet worden gebruikt om de nasopharynx te spoelen en in een halve kop 5 druppels lugol toe te voegen en te gebruiken voor gorgelen;
• met osteochondrose of radiculitis - De bladeren van de plant moeten hakken, uitspreiden op een servet en hechten aan de zere plek. Dit verband moet 's nachts worden bewaard;
• met zware menstruatie - het is noodzakelijk om een ​​bloeiwijze van de zonale pelargonium te nemen, 1 liter warme melk te gieten en te persen. Deze melk moet de hele dag gedronken worden. Het verloop van de behandeling is 3-4 dagen;
• met dysenterie, diarree, nierziekte of als een bloedstelpend middel - neem 2 thee. lepel de bladeren van de plant, giet 400 ml koud water en laat gedurende 8 uur, dan stam en gebruik 5 slokjes 3 keer per dag;
• met droge eelt - neem 2 blaadjes pelargonium, giet er een beetje kokend water op en leg dan het blad op de maïs en pak het in. Laat het blad 3 uur staan ​​en maak daarna een nieuw verband.

Pelargonium heeft een groot aantal variëteiten die kunnen worden onderverdeeld in de volgende groepen:

• niet-badstof zonaal - de bloembladen zijn gerangschikt in een enkele rij, de bloemen hebben een enorm kleurenpalet;
• terry zonal - hebben verschillende kleuren, wanneer het kweken van planten uit zaden, maternale symptomen niet altijd verschijnen;
• Rosal Zonal - de bloemen van de planten lijken op een boeket rozen, daarom zijn ze heel gebruikelijk over de hele wereld; bloeiwijzen bevinden zich zo strak dat ze niet genoeg ruimte hebben voor volledige openbaarmaking;
• miniatuurzonaal - zijn kleine struiken met bloemen en bladeren van verschillende kleurenschema's;
• dwergzonaal - ze onderscheiden zich door een kleine hoogte en een groot aantal bloemen, die in verschillende tinten worden gepresenteerd;
• bonte zonale - bladeren van de plant onderscheiden zich door een enorme verscheidenheid aan structuur en tinten;
• stellate zonale - verschillen in een originele vorm van bladeren die versnelling in de vorm van gespreide vingers, en ook een buitengewone vorm van bloemen die een asterisk herinneren. Bladeren en bloemen hebben een groot kleurenpalet;
• cactuszonaal - de bloembladen van planten lijken erg veel op de bloembladen van cactus-dahlia's;
• koninklijk - hebben grote bloemen, dus ze zien er erg indrukwekkend uit;
• Ileum - vergelijkbaar met klimop;
• "Ivy" hybriden - deze groep planten is verschenen als gevolg van het kruisen van klimop en zonale variëteiten;
• geurig - worden toegewezen met originele verzadigde aroma's;
• engelen of altviool-kleur - de bloemen van planten lijken op viooltjes;
• unicums - een groep hybriden die verscheen op basis van koninklijke plantensoorten; ze worden gebruikt voor decoratie, omdat de bloemen dezelfde zijn als die van de koninklijke pelargonium en de bladeren een pittige geur hebben;
• Soorten - deze groep omvat ongeveer 250 soorten die afkomstig zijn uit Zuid-Afrika, een unieke uitstraling hebben;
• soorthybriden - hebben een groot assortiment aan schakeringen, maten, vormen en bladeren en bloemen.

Pelargonium groeit goed in open zonnepanelen, maar is niet bang voor donkere plaatsen. Houd er rekening mee dat de bloemen en bladeren zonder goede verlichting hun kleurverzadiging verliezen. Als de plant op de vensterbank staat, moet u weten dat de zonnestralen die door het glas vallen, brandwonden van bladeren en bloembladen kunnen veroorzaken. Pelargonium mag niet in de open grond worden gelaten voor de winter, en fluorescentielampen moeten worden gebruikt voor voldoende licht.

Voor planten moet vruchtbare grond worden verstrekt. Hiervoor is het noodzakelijk om in gelijke verhoudingen humus, zand, turf en graszoden te mengen.

water geven: Pelargonium moet alleen in de zomer en in de winter regelmatig worden bewaterd - in kleine hoeveelheden, omdat pelargonium de eigenschappen heeft om vocht op te hopen en met sterke bewatering kan het wortelgestel lijden. Ook, met een grote hoeveelheid vocht, bloeit de plant niet en veranderen de bladeren van vorm, dus het moet zorgen voor een goede afvoer.

Verzorging: Als pelargonium in potten wordt gekweekt, moet de grond systematisch worden gedraineerd om te voorkomen dat het vocht stagneert.

Voor meer informatie over het kweken van pelargonium uit zaailingen, kunt u uit de volgende video:

Om dit te doen, moet u de methode van knijpen of trimmen toepassen.

Een slok van een plant wordt geproduceerd afhankelijk van het teelttype: van een snij - een 8 - blad; van zaden - op het zesde blad. Dit proces is om het punt van verdere groei te verwijderen.

De belangrijkste methoden om een ​​struik te vormen met behulp van knijpen:

1. Na het knijpen zijn alleen okselscheuten over, die van onder het bovenste paar bladeren ontspruiten en de rest wordt verwijderd.

2. Het is noodzakelijk om de bovenste okselscheuten te laten groeien en na drie paar bladeren dit proces opnieuw uit te voeren.

Voor snelle groei en een groot aantal bloemen moet pelargonium worden aangevuld met mineralen en organische stoffen. Dus, tijdens de periode van snelle groei, is het noodzakelijk om vloeibare meststoffen te gebruiken, tijdens de bloei moet fosfor en kalium worden toegevoegd, om een ​​groot aantal bladeren te verkrijgen - stikstof. Het moet slechts één keer per week worden gemaakt, van het einde van de lente tot het begin van de herfst.Als de plant is getransplanteerd, kan het bemesten pas na drie maanden worden gestart.

Op elk moment van het jaar kan pelargonium worden vermeerderd door stekken. Het gebruik van zaden is een minder populaire manier, omdat ze niet altijd maternale symptomen behouden en veel langer ontkiemen.

De stekken worden aan het begin van de lente of aan het einde van de zomer geplant, omdat bij hoge temperaturen het rooten van stekken slecht is. De stekken moeten worden gesneden met 2-3 bladeren, de lengte van de scheut moet 5-7 cm zijn.Ten eerste moeten ze een dag in de schaduw worden gehouden, en dan worden ondergedompeld in gebroken steenkool zodat de stekken niet rotten na het planten en worden geplant tot een diepte van 2-3 cm, deze luchttemperatuur moet 20 tot 22 graden zijn.

De plantgrond moet een derde van het zand zijn. Eerst moet je het verbranden en dan uitgieten met een sterke oplossing van kaliumpermanganaat. Een maand later zijn de stekken al goed geroot. Voor hun ontscheping zijn 200 ml kopjes perfect. Wanneer de plant wortel schiet in het hele glas, wordt het overgeplant in grote potten. Als de stekken in maart worden geplant, dan zal pelargonium halverwege de zomer bloeien. Als je aan het einde van de zomer plant, verschijnen de bloemen pas in het voorjaar.

Als je pelargonium met zaden kweekt, zal de plant veel overvloediger bloeien dan die van stekjes. Eén plant kan op hetzelfde moment meer dan 30 bloeiwijzen hebben. Deze planten zijn minder vatbaar voor verschillende ziekten en kunnen lage luchttemperaturen verdragen. Zaaiende zaden worden in januari of februari in kleine potten uitgevoerd.

De grond moet eerst worden besproeid met kokend water en een sterke oplossing van kaliumpermanganaat. Zaden worden in de grond geplaatst, bedekt met een kleine laag aarde en besprenkeld met een middel om de groei te stimuleren.

Dan moet je de pot bedekken met film of glas en regelmatig water geven, maar zorg ervoor dat de zaden niet naar de bodem van de pot zinken, want dan zullen ze niet kunnen ontkiemen. Wanneer de eerste scheuten verschijnen, moet de plant elke dag worden uitgezonden - om de film of het glas te verwijderen. Pelargonium ontkiemt meestal binnen 2 weken.

Na het verschijnen van 2-4 bladeren moet pagony duiken, maar je moet dezelfde plantdiepte behouden. Voor zaailingen is het noodzakelijk om een ​​luchttemperatuur van 16-18 graden te handhaven in een open gebied met matige bemestingsgrond.

Na ongeveer twee maanden kan de plant in een grote pot worden getransplanteerd. Al in juli zal pelargonium de mensen eromheen verrukken met bloemen.

Elk jaar moet je jonge planten verplanten. Meestal wordt dit proces in maart geproduceerd. Het is noodzakelijk om kleine containers te gebruiken zodat de plant geen lange wortels krijgt, anders zal het zijn blad verbergen en niet bloeien. Pelargonium moet elke herfst in potten worden getransplanteerd als het in open gebieden groeit.

Plantaardige aandoeningen:

• geel worden van de onderste vellen - een onvoldoende hoeveelheid vocht, als alleen de randen uitdrogen; overtollig vocht als de bladeren traag zijn en beginnen te rotten;
• roodheid van de bladeren aan de randen - lage luchttemperatuur, in de winter moet de pot uit het venster worden verwijderd;
• verdonkering van de stengel - zwarte pootziekte, dan moet de plant worden vernietigd en proberen de rest minder te bevochtigen;
• abscission van lagere bladeren - gebrek aan zonlicht;
• de vorming van zachte waterige pads op de bladeren - plant zwelt door veel vocht, het moet worden verminderd. Deze ziekte is niet besmettelijk;
• de aanwezigheid van grijze schimmel op de bladeren - de veroorzaker is een schimmel Botrytis, die zich met sterk vocht verspreidt. Deze ziekte is besmettelijk, dus u moet de zieke bladeren afscheuren, de besproeiing verminderen en de kamer ventileren;
• de afwezigheid van bloeiwijzen - kan optreden wanneer warme lucht in het winterseizoen.

ongedierte:

• zwarte poot is een veel voorkomende ziekte waarbij de stengel onder invloed van de schimmel zwart begint te kleuren. De oorzaak van de ziekte is overtollig vocht. Het zou de zwarte steel onmiddellijk moeten verwijderen
• het verschijnen van bladluizen en witte vliegen - bij hoge luchtvochtigheid, gebrek aan vocht, beginnen de wortels en de wortelkraag te rotten door de aanwezigheid van ongedierte;
• Rust is een schimmelziekte waarbij gele vlekken op de bladeren verschijnen en na verloop van tijd uitdrogen. Om de ziekte te voorkomen, moet u medicijnen gebruiken van schimmel- en bacteriële infecties.