hibiscus

Hibiscus is een bloeiende struik die tuinarchitecten en landschapsontwerpers dol zijn op zijn mooie, heldere bloemen.

In andere talen klinkt de naam van deze plant als volgt:

• Engels - Hibiscus;
• Duits - Hibiskus;
• Frans - Hibiscus.

Hibiscus heeft een grote verscheidenheid aan soorten, dus het uiterlijk kan heel verschillend zijn. Het kan een kleine boom of een met gras begroeide plant zijn, maar vaker is hibiscus een vertakte struik bedekt met felgekleurde toppen. De bloem van grasachtige hibiscus bereikt wel 30 cm in diameter.

De zaden van de plant rijpen in kleine dozen, die soms bedekt zijn met een dutje.

In de botanische literatuur kun je informatie vinden over veel verschillende soorten hibiscus. In totaal tellen wetenschappers van 150 tot 300 soorten van deze struik. Onder hen zijn de beroemdste:

• Konoplev - de jaarlijkse, die een laag gras is, wordt gebruikt voor de productie van technisch textiel;
• Chinese- groenblijvende struik met zeer grote, roze of rode knoppen;
• Rosella - struik met witte of roze bloemen, waarvan de vruchten worden gebruikt om carcade-thee en suikerwerk te maken;
• Syrisch - hoge struik, die wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan kleur bloeiwijzen;
• trifoliate- kruidachtige plant, verschillend in de structuur van het blad en lichtgeel, met paarse middenbloeiers.

Hibiscus komt veel voor in Europa, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika, in landen met tropische en subtropische klimaten. In Rusland groeit het grootste aantal soorten van deze plant in de bergen van de Kaukasus, in het Verre Oosten en op de Krim. Hibiscus is te vinden in de GOS-landen, inclusief Oekraïne en Kazachstan.

Het grootste aantal voedingsstoffen bevat de wortels van de plant, evenals zeer jonge eierstokken. De laatste worden meestal verzameld op de zesde dag na hun verschijning. Eierstokbloemen gesneden met tuinschaar of een kleine schaar. Voer deze procedure kan de hele periode van bloeiende hibiscus zijn, om de vijftien weken.

De verzamelde grondstoffen worden gedroogd uit zonlicht, in een ruimte met droge lucht en met goede ventilatie. Om de eierstokken en hibiscuswortels op te bergen, is het beste in zakken of papieren zakken.

De hibiscusbloemblaadjes van die soorten die gewoonlijk worden gegeten, worden gekenmerkt door:

• donkerrood;
• fruitige bloemengeur;
• zoetige, lichtzure smaak;
• hoge concentratie van voedingsstoffen.

Meer nuttige informatie over hibiscus, je kunt uit het programma "1000 en één Scheherazade-kruid" komen

Hibiscus bevat een grote hoeveelheid organische zuren: fenol-koolzuur, wijnsteenzuur, citroenzuur, appelzuur en ascorbinezuur. Evenals aminozuren en flavonoïden: hibiscetin, myrcetine, quercetine en hibiscerine. Rode tintthee van hibiscus geeft - anthocyanins. De chemische samenstelling omvat ook: polysacchariden, pectine, vitamine C, slijmstoffen, macro- en micro-elementen.

• normaliseert druk;
• verbetert de huidconditie;
• heeft een choleretic effect;
• reguleert het metabolisme;
• reinigt het bloed;
• versterkt de bloedvaten;
• heeft een diuretisch effect;
• is een mild laxeermiddel;
• helpt om af te vallen;
• versterkt het immuunsysteem;
• reinigt de lucht in de kamer.

Het gebruik van hibiscus in voedsel heeft geen strikte contra-indicaties, maar met voorzichtigheid is het noodzakelijk om deze plant te gebruiken voor mensen die lijden aan de volgende ziekten:

• gastritis;
• maagzweer;
• hypertensie.

Hibiscus etherische olie heeft toepassing gevonden in veel verschillende gebieden van het leven. In de aromatherapie wordt het gebruikt voor de behandeling van depressies, in cosmetica, voor huidverzorging en ontstekingen, en in de traditionele geneeskunde voor aandoeningen van het maag-darmkanaal en voor het verlichten van pijn en spierkrampen. Hibiscusolie heeft een rijk muskusaroma, waardoor het vaak wordt opgenomen in de samenstelling van verschillende parfumsamenstellingen.

Hibiscus-sap volksartsen raden het gebruik aan voor de behandeling van een aantal ziekten, inclusief, om het cholesterolgehalte in het bloed te verlagen. Voor deze doeleinden, de meest geschikte Chinese hibiscus, die ook de Chinese roos wordt genoemd. Het sap wordt op elke beschikbare manier uit de verse bloeiwijzen van de plant geperst, bijvoorbeeld met behulp van een kaasdoek of een vleesmolen.

Hibiscusstroop heeft een breed scala aan heilzame eigenschappen, maar wordt meestal niet als medicijn gebruikt, maar als een frisdrank of een ingrediënt in een verscheidenheid aan cocktails. De samenstelling van de siroop omvat bloeiwijzen van hibiscus, water en rietsuiker. Het eten van deze drank na een maaltijd helpt bij het wegwerken van spijsverteringsproblemen.

• verse hibiscusbladeren kunnen aan salades worden toegevoegd;
• de bladeren van deze plant kunnen ook worden gestoofd met vlees;
• hibiscuszaden worden gebakken en gebruikt om oosterse snoepjes te maken;
• granen kunnen tijdens het koken aan de koffie worden toegevoegd;
• hibiscusbloesems maken deel uit van verschillende soorten thee;
• De bloemen van de plant worden gebruikt bij de bereiding van zoete sauzen, jam en gelei.

Plet de gedroogde bloemen: 1 deel hibiscus, 1 deel theeroos en 1/3 deel lavendel. Voeg zout en suiker naar smaak toe. Kruiden is geweldig voor salades van bloembloemblaadjes en fruit, voor kwark en zuiveldesserts.

Schil een klein stukje gemberwortel en snij in dunne reepjes. Doe gember en een halve kop suiker in een kleine pan en bedek met een liter water.

Voortdurend roeren, wacht tot het water kookt. Verwijder de pan van het vuur en doe daarin 3-4 theezakjes met hibiscusbloembladeren (je kunt het vervangen door alleen gedroogde bloemen). Dek af en laat gedurende 15 minuten.

Dan de thee persen en laten afkoelen. Voeg 2 eetlepels toe. citroensap. Indien gewenst, kunt u de drank verdunnen met koud water. Serveer met ijsblokjes en partjes citroen.

Geneesmiddelen die zijn bereid uit verschillende delen van de plant, worden door de traditionele geneeskunde aanbevolen om verschillende aandoeningen te bestrijden, waaronder:

• gastro-intestinale ziekten;
• aambeien;
• constipatie;
• dysenterie;
• etterende ontsteking van de huid;
• alcoholvergiftiging;
• zwelling;
• hypotensie;
• verhoogde temperatuur;
• nierinsufficiëntie.

• Met constipatie Het wordt aanbevolen om een ​​mild laxeermiddel uit hibiscusbloesems te maken. Hiervoor 1 eetl. gedroogde bloemen giet een glas warm water en laat het 30 minuten brouwen. Drink de bouillon te warm.
• In aanwezigheid van wormen in het lichaam zal de infusie van hibiscusbloemen helpen. Bereid het traditioneel voor: brouw 1 el. droge bloemblaadjes in een glas kokend water. De bouillon moet eenmaal daags gedurende 3 dagen op een lege maag worden gedronken.
• Voor slapeloosheid en nerveuze overspanning zal een kalmerende drank van hibiscus en hop helpen. Neem gelijke delen (ongeveer 1 eetlepel) hibiscusbloesems en hopbellen en giet 300 ml kokend water. Laat de bouillon enkele uren staan. Drink 1 eetl. lepel bouillon in de ochtend en 2 el. - voordat u naar bed gaat. U kunt het maximaal 5 dagen bewaren in de koelkast.

Cosmetica op basis van hibiscusbloemen worden gebruikt voor:

• vette en gecombineerde huidverzorging;
• de huid elasticiteit geven en rimpels gladstrijken;
• poriënreiniging;
• verlicht ontsteking;
• roos voorkomen;
• verminderen haarvet.

Voedingsdeskundigen raden dikwijls aan dat degenen die willen afvallen, de gewone theekarkadethee vervangen die is gemaakt van hibiscusbloemen. Het bevat stoffen die gewichtsverlies bevorderen en reguleert ook de spijsvertering. Bovendien zijn de laxerende en diuretische effecten van hibiscus algemeen bekend.

Zelfs in de oudheid leerden mensen om te koken van hibiscusbloemen, rode verf, die op het lichaam werd aangebracht, geverfd haar en stoffen. Tegenwoordig gebruiken sommige huisvrouwen deze verf om paaseieren te schilderen, maar de kleur van de eieren zal niet rood zijn.

Thuis kweken van hibiscus is niet moeilijk, zelfs voor een beginnende teler. De eenvoudigste manier om dit te doen is van de stekken van de plant.

Voor het planten wordt aanbevolen om stekken te snijden om te worden behandeld met een speciale groeistimulator, die wordt verkocht in bloemistenwinkels. Vervolgens moet de stengel worden geroot in een tank met een zand-turfmengsel of gewoon in het water.

Je moet stekken laten groeien in een warme, lichte kamer. Een maand later zal een jonge plant wortels geven. Wanneer dit gebeurt, moet de stengel worden geplant in een aparte pot met grond, bevruchte turf en humus.

Zorg voor hibiscus is niet belastend. Zorg ervoor dat de plant voldoende zonlicht heeft, maar bescherm hem tegelijkertijd tegen direct zonlicht. Binnen in de zomer is het noodzakelijk om de kamertemperatuur op peil te houden en probeer in de winter de plantpot in een koelere kamer te plaatsen (maar de luchttemperatuur mag niet onder de 10 graden komen).

Van tijd tot tijd moet de hibiscus worden bewaterd met bezonken water, iets warmer dan de kamertemperatuur. In de zomer en lente is de plant wenselijk om te spuiten. Voor een betere groei, eenmaal per maand, kan de grond worden gevoed met een speciale meststof voor hibiscus.

De eerste paar jaar van het leven heeft een bloem een ​​jaarlijkse transplantatie nodig. Een oudere plant is voldoende om eens in de drie jaar te herplanten.

Hibiscus plant zich voort door stekken, zaden, laagjes, en verdeelt de struik. De eerste twee methoden zijn de eenvoudigste. Over het kweken van stekken hebben we hierboven al geschreven. Voortplanting met zaden is als volgt:

• de verzamelde zaden worden in een container met epinegroeiregulator geplaatst en gedurende 6 uur gelaten;
• maak een doos klaar om te planten - meng zand en turf;
• doe de zaden in het plantmengsel;
• de doos is bedekt met glas en geplaatst in een warme kamer;
• meerdere keren per week worden zaailingen gelucht en bewaterd;
• wanneer de eerste 3-4 bladeren verschijnen, worden de zaailingen geplant in afzonderlijke potten.

Voor het fokken thuis en op het perceel, de meest populaire Chinese hibiscus. Het is dit type bloem dat beschikt over de grootste variëteit aan variëteiten. Hier zijn slechts enkele van hen:

• Allure;
• Witte diamant;
• Bewolkte dagen;
• Sneeuwlucht;
• De duisternis van de nacht;
• Bloem muur;
• Marianna charlton

• In de hoofdstad van Maleisië is Kuala Lumpur het enige Hibiscus-park ter wereld, met ongeveer 2000 planten. Hibiscusbloem is te vinden op het nationale embleem van dit land.
• In India neemt hibiscus deel aan huwelijksceremonies - felrode bloemen worden geweven in huwelijkskransen.