Knoflookgras (knoflook)

De knoflookknoflook is een kruidachtige plant met een lichte geur van knoflook en de branderige smaak van mosterd.Verwijst naar het type knoflookkoolfamilie.

Het staat ook onder de namen:

• knoflook kruid;
• bladsteel knoflook;
• knoflook geneeskrachtig;
• knoflook mosterd;
• hirchak fox.

Een tweejaarlijkse knoflookplant is als volgt:

• Hoogte van 12 tot 100 cm. Stengels zijn single, hebben een blauwachtige raid, puberteit hieronder.
• Basale bladeren hebben een driehoekige-reniform vorm op lange bladstelen. De randen zijn grote korstjes. Bovenste hebben een hart-eivormige vorm en scherp getande randen.
• Bloesems in mei. Bloembloemblaadjes zijn klein en wit. Eieren in de vorm van een eier, lichtgroen van kleur.
• Vruchten zijn langwerpige vierhoekige peulen. Hun lengte is 2-8 cm, en een diameter van ongeveer 2 mm. Rijpt in juni en juli.
• Bij het openen van de peulen, kunt u de zaden zien. Zaden worden in één rij gerangschikt, in de lengterichting gestreept. De lengte is 3-4 mm.
• Het heeft een uitgesproken knoflookgeur.

Knoflookgras groeit op vruchtbare grond in tuinen en moestuinen. Te vinden tussen de struiken in de bossen en parken.

Het groeit:

• In Europese landen, incl. en in het Europese deel van Rusland.
• In Centraal- en West-Azië.
• In Noord-Afrika.
• Genaturaliseerd in de VS en Canada.

Bladeren en zaden worden gebruikt als grondstof voor het maken van specerijen. In mei, d.i. tijdens de bloei verzamelen ze bladeren, zaden in juli, nadat ze zijn gerijpt. Het karakteristieke aroma van knoflook verdwijnt na het drogen.

• Het heeft een specifiek knoflookaroma en een licht brandende smaak, waardoor het knoflookgras heette.
• Knoflookgras is een vijandige plant. Het is in staat planten te verplaatsen die per ongeluk in hun groeizone terecht zijn gekomen.
• Kan een groot aantal zaden produceren.
• Sinds het vroege voorjaar is bedekt met gebladerte, waardoor de kwetsbare wilde bloemen in de schaduw worden gesteld.
• De chemische stof die dit kruid produceert, remt de groei van andere planten.
• Het knoflookgras van de steel is vergelijkbaar met sommige wilde bloemen, vooral het kruis van Petrov, een andere naam waarvoor chechynyk is.

Calorieën per 100 g: 200 kcal.

De verhouding van proteïne, vet, koolhydraat: 20% | 21% | 0%

• Belkov: 14 jaar
• Vet: 15 g.
• Koolhydraten: 0,7 g

In de chemische samenstelling van knoflookkruiden zijn veel vitaminen en verschillende oliën te onderscheiden. Hun samenstelling hangt af van het deel van het gras.

Bladeren bevatten:

• Glycoside-sinigrine of sinigrin-hydrolyse. Door allylmosterdolie te markeren, geeft het deze plant het aroma van knoflook.
• Flavonoïden (allarosyl). Het heeft een krachtig antioxidanteffect. Bevordert de genezing en verjonging van het lichaam.
• Ascorbinezuur. Heeft ook antioxiderende eigenschappen.
• Caroteen. Een van de vele eigenschappen is de verbetering van de longen

Stampers en helmknoppen bevatten een enorme hoeveelheid flavonoïden.

Gevonden in plantenzaden ongeveer 30% vette oliën.

In de samenstelling van de zaden gevonden dergelijke zuren als:

• erunovaya;
• linolzuur;
• oliezuur;
• linoleenzuur;
• palmitinezuur;
• eiceenzuur, enz.;
• 0,5-1% mosterdolie;
• en thioglycoside sinigrin.

De wortels zijn ook rijk aan thioglycoside sinigrine.

Als gevolg van de bovenstaande samenstelling van het materiaal, is de medicinale knoflook:

• anthelminticum (anthelminticum);
• slijmoplossend;
• anti-scheurbuik;
• diureticum en zweetdrijvend;
• antiseptische;
• anti-astma medicijn.

Dit geldt vooral voor personen met de volgende ziekten:

• nierontsteking;
• leverontsteking;
• ziekten van het maagdarmkanaal.

Ze worden geadviseerd geen gras te gebruiken.

Knoflookgras als groente is al sinds de 17e eeuw bekend. Vooral populair in koken, had ze de Britten.

In de lente worden bladeren en stammen toegevoegd aan gerechten en in de herfst wortels.

Hier is een korte lijst met opties voor gebruik in voedsel:

• Bladeren en stelen. Je kunt eten terwijl ze nog zacht zijn, d.w.z. voor de bloei. Daarna worden de stammen stijf, zodat u alleen bladeren kunt eten. Hier worden planten gebruikt als specerijen (in plaats van knoflook). Er kunnen bladeren worden toegevoegd: in sandwiches en sandwiches met verschillende oliën en vlees, salades, in groentegerechten (bijv. Stoofschotels), in sauzen, in soepen.
• Roots. De smaak en geur van wortels lijken op mierikswortel. Voeg in de vorm van kruiden toe aan hapjes en salades, breng op smaak met azijn en olie. Houd er rekening mee dat knoflookmedicijn in grote hoeveelheden gevaarlijk is. De inwoners van de Kaukasus koken geweldige soep en maken salades van de wortels.
• Seeds. Ze maken ze tot vette olie.

Wanneer avitaminose in het vroege voorjaar zeer nuttig is om salades en soepen te maken van de bladeren van de plant. Bekijk enkele recepten om ze te maken.

Ingrediënten vereist: 50 gram knoflookblaadjes; 2-3 bieten; appels, hard, 2 stuks; mierikswortel 2 vellen; een paar lepels mayonaise; zout knijpen.

voorbereiding:

• Hak de knoflookblaadjes en mierikswortel fijn.
• Was en schil de bieten.
• Was en maak de appels kernachtig.
• Rasp de bieten en appels.
• Schud alles.
• Zout naar smaak en op smaak brengen met mayonaise.

• Was 100 gram knoflookblaadjes en 10 gram peterselie, dille en groene uien grondig.
• Droog voorzichtig en hak de bladeren met groen.
• Snij 2 komkommers en 2 tomaten in plakjes.
• Alle gehakte mix, zout en breng op smaak met zure room.
• Strooi er 3-4 eetlepels gehakte walnoten over.
• Dep de salade naar eigen goeddunken met een takje groen.
• Koel gedurende 30 minuten.

Ondanks het feit dat de moderne geneeskunde geen knoflook gebruikt, is het algemeen bekend in de volksgeneeskunde. Uitwendig gebruikt voor spoelen van keelpijn en ziekten van de mondholte.

Verpletterde zaden worden vaak gebruikt als mosterdpleister.

Ze helpen bij de behandeling van:

• kookt en brandt;
• bronchiale astma;
• scheurbuik;
• diarree;
• wormen;
• en zelfs jicht en neuralgie.

Bladeren en waterinfusie van bladeren in een papperige vorm of toepassing worden gebruikt bij de behandeling van:

• sneden en wonden van verschillende soorten;
• abcessen;
• zweren;
• gangreen;
• schimmel.

Giet 1 theelepel blad in de pot. De bladeren moeten droog en geplet zijn. Vul de bovenkant met 1 kopje kokend water, laat 10-15 minuten trekken. Koel het af. Stam. Het wordt aanbevolen om niet meer dan 4 keer per dag en 1 eetlepel te nemen.

Om dit te doen: neem 2 eetlepels bladeren, giet er een thermosfles en een halve kopjes kokend water in. Bouillon stond erop voor 1 uur, dan stam. Het afkooksel is klaar, neem 4-5 keer 50 ml.

Het is noodzakelijk om de bladeren van knoflook te pletten. Los 1 theelepel zout op in 1 liter zuiver water. Roer 1 eetkamer. lepel geplet bladeren met dit water. Sta tien tot vijftien minuten aan. Zeef het afkooksel. Neem een ​​badstof of watten, nat in bouillon. Bevestig 4-5 uur aan de aangetaste schimmelsite.

250 ml gekookt water neemt 2 eetlepels bladeren. Bladeren moeten eerst worden gedroogd en geplet. In plaats van bladeren, kun je 2 theelepels lookkruidzaden nemen.Sta 1 uur op een warme plaats. Filter de infusie en was hun wonden.

Zaai knoflook nodig in eind oktober en begin november. Om dit te doen, is het beter om te kiezen voor vruchtbare en humusrijke bodems. Knoflookgras kan onder de zon groeien, maar groeit het best in de schaduw. Goed gescheiden door zelf te zaaien. Spruiten verschijnen eind april en bloeien van mei tot juni, 30-40 dagen. In juli rijpen de vruchten.

Het is bekend dat knoflookgras werd gebruikt als specerij in salades in Europa in de Neolithische periode en later werd vervangen door andere producten.

Dieren houden ervan om deze plant te eten. Als de koe de knoflook eet, wordt de melk van haar oranje en krijgt een knoflooksmaak.