kurkuma

Kurkuma is een plant die de basis is geworden voor het verschijnen van de gelijknamige specerij die veel voorkomt in de Aziatische keuken. Kurkuma is een lid van de Ginger-familie, een van de namen is kurkuma. In het Duits wordt kurkuma Gelbwurz, Indischer / Arabischer Safran, in het Engels - kurkuma, Indiase saffraan, in het Frans - curcuma, Safran des Indes genoemd.

Kurkuma is een meerjarige plant meter hoogte. De bladeren zijn vrij lang, hebben een eivormige vorm met punten die op de uiteinden zijn gericht. De bladeren zijn donkergroen gekleurd, soms met lichtere tonen.

De bloeiwijzen van de planten hebben een geelgroene kleur, soms zijn er zelfs paarse bloemen. Ze vormen echter geen zaden. Ondanks het feit dat er kurkuma zaden zijn, wordt de voortplanting uitgevoerd door wortelstokken. Het grootste deel van de wortelstok heeft de vorm van een knol met een groot aantal zijdelingse processen die enkele centimeters lang zijn.

Kurkuma heeft meer dan 90 soorten, maar de volgende worden direct gebruikt bij het koken:

• lange kurkuma (Curcuma longa) of zelfgemaakte kurkuma;
• Aromatische kurkuma (aromatische Curcuma);
• tsedoaria kurkuma (Curcuma zedoaria).

Deze variëteiten worden ook wel Indiase saffraan genoemd. Voor de extractie van zetmeel met behulp van kurkuma rond (Curcuma leucorrhizae).

Er wordt aangenomen dat het historische thuisland van kurkuma de Zuidoost-Aziatische landen is. In India wordt de plant al enkele millennia gekweekt. En het is er in grote hoeveelheden geproduceerd dezelfde kruiden. In feite wordt het daar meestal geconsumeerd. De plant heeft een kleine distributie in Europa.

Kurkuma wordt momenteel verbouwd in de tropische en subtropische gebieden van India, Zuidoost-Aziatische landen en China.

In Europese landen en in Noord- en Zuid-Amerika wordt kurkuma ook lokaal geteeld op plaatsen, maar in veel kleinere hoeveelheden.

Specerijen worden gemaakt van gedroogde kurkuma. Om dit te doen, wordt het gereinigd en gemalen, en het resulterende poeder wordt gebruikt in boeketten van verschillende kruiden of afzonderlijk.

Verse wortels van kurkuma zijn vrij moeilijk te vinden in de handel, maar ze zijn te vinden in grote supermarkten of op de markt in gewicht. Hoge kwaliteit en verse wortel heeft geen schade aan het oppervlak, maar heeft een dichte structuur. Wanneer u een kleur kiest, moet u niet te veel vertrouwen, omdat de wortel van de kurkuma helder geel is, zowel vers als oud. Maar de geur kan veel zeggen: scherpe en pittige tonen betekenen vers product. Let op de houdbaarheid. Het proeven van de muffe wortel geeft bitterheid.

Gemalen kurkuma moet hermetisch worden verpakt en aan de houdbaarheidsdatum voldoen. In de regel is dit meerdere jaren. De strakheid van de verpakking is een zeer belangrijke voorwaarde, omdat kurkumapoeder de mogelijkheid heeft om geïmpregneerd te worden met andere geuren.

Kurkuma heeft een naast familielid - kurkuma wit (tsitvarny wortel). Deze plant heeft een scherpe medische geur en een bittere afdronk, daarom wordt het uitsluitend in lokale gerechten gebruikt.

Curcumine dat in de wortels van de plant wordt aangetroffen, biedt mogelijkheden om kurkuma te verven.

Gedroogde kurkuma bespaart slechts een kwart van het oorspronkelijke gewicht. Verse kurkuma lijkt qua uiterlijk op gember, alleen de wortels hebben een intensere gele kleur.

Kurkuma heeft de volgende kenmerken:

• is een belangrijk onderdeel van de oosterse keuken;
• gebruikt in gedroogde en verse vorm;
• gebruikt voor medicinale doeleinden;
• gebruikt als een kleurstof;
• bevat een grote hoeveelheid vitamines;
• groeit voornamelijk in Azië.

100 gram gemalen kurkuma bevat 354 kcal.

De voedingswaarde van het product omvat de volgende componenten:

• eiwitten - 7,83 g;
• vetten - 9,88 g;
• koolhydraten - 43,83 g;
• voedingsvezels - 21,1 g;
• as - 6,02 g;
• water - 11,36 g;
• monosacchariden en disacchariden - 3,21 g;
• verzadigde vetzuren - 3,12 g.

U kunt meer nuttige informatie over kurkuma leren van het programma "Live is geweldig!"

De samenstelling van kurkuma heeft de volgende componenten:

• vitamines: B1 (thiamine) - 0,152 mg, B2 (riboflavine) - 0,233 mg, B6 (pyridoxine) - 1,8 mg, B9 (foliumzuur) - 39 μg, C - 25,9 mg, E (TE) - 3,1 mg , K (fylloquinon) - 13,4 μg, PP (niacine-equivalent) - 5,14 mg, choline - 49,2 mg;
• macronutriënten: calcium - 183 mg, magnesium - 193 mg, natrium - 38 mg, kalium - 2525 mg, fosfor - 268 mg;
• sporenelementen: ijzer - 41,42 mg, zink - 4,35 mg, koper - 603 μg, mangaan - 7,833 mg, selenium - 4,5 μg.

Kurkuma bevat essentiële oliën, zetmeel en curcumine, een natuurlijke kleurstof, evenals zingiberen, borneol, sabinen, enz.

Kurkuma heeft de volgende gunstige eigenschappen:

• gebruikt in een complex van middelen om het lichaam te helpen reinigen;
• verbetert de spijsvertering;
• dient als een preventieve maatregel tegen ziekten;
• verbetert de huidconditie;
• verwarmt het bloed;
• helpt om te herstellen na het lijden van kwalen;
• verbetert het metabolisme;
• gebruikt voor gewichtsverlies;
• behandelt brandwonden;
• versterkt het immuunsysteem;
• bevordert de vernieuwing van bloedcellen.

De volgende negatieve effecten van kurkuma op het lichaam zijn mogelijk:

• allergische reactie;
• de ontwikkeling van galblaasaandoeningen;
• irritatie van slijmvliezen.

Het wordt niet aanbevolen om kurkuma te gebruiken in de volgende gevallen:

• met stenen in de galblaas;
• met aandoeningen van de galwegen;
• in het gebruik van medische drugs;
• met individuele intolerantie;
• tijdens de zwangerschap;
• met hepatitis.

Kurkuma essentiële olie wordt verkregen uit de gezuiverde en gedroogde wortelstokken van een plant door stoomstripping. De olie kan een kleur hebben variërend van lichtgeel tot steenrood met een blauwe tint. Het ruikt etherische olie mooi. Het aroma vangt verse kruidige tonen met spatten van hout en kamfer. Het blijkt iets tussen gember, sinaasappel en ceder aroma's.

Kurkuma-etherische olie heeft een enorm genezend effect. Het is:

• verbetert het spijsverteringskanaal;
• stabiliseert metabolisme;
• normaliseert de bloedsuikerspiegel;
• heeft een laxerend effect;
• goed voor darmen;
• helpt bij het versterken van het immuunsysteem;
• geneest kneuzingen;
• helpt kalmeren tijdens stress;
• verlicht faalangst;
• zorgt ervoor dat het lichaam gaat klinken, etc.

Sap knijp verse kurkuma wortelstokken. Het helpt bij de behandeling van huidziekten en vermindert ook het gebied van insectenbeten en bevordert de genezing van kneuzingen. In combinatie met aloë-sap helpt het bij het genezen van brandwonden.

Kurkuma is een vrij specifieke specerij, die meer kenmerkend is voor de Aziatische keuken. Ze vond de volgende toepassing bij het koken:

• vers gebruikt als onderdeel van de pittige pasta-keuken van Oost-Azië;
• verse, op kurkuma gearomatiseerde en beschilderde soepen, rijstgerechten;
• poeder wordt toegevoegd als een smaakmaker aan peulvruchten;
• kurkuma gecombineerd met groenten, aardappelen, vlees en visgerechten;
• toegevoegd aan curry mix;
• gebruikt voor de vervaardiging van zoetwaren;
• is een belangrijk onderdeel van sommige alcoholische dranken;
• gebruikt als een natuurlijke kleurstof voor sauzen, evenals kazen, yoghurt, chips, gebak, margarine.

Kurkuma heeft een warme, kruidige smaak die enigszins doet denken aan gember. Haar poeder is vrij zacht van smaak, heeft een pittige geur en een lichte bitterheid. Gedroogde kurkuma wordt zowel in zijn geheel als in gemalen vorm gebruikt.

In kruiden en verschillende kruidenmengsels wordt kurkuma gewoonlijk lang ingesloten. Voor zoetwaren wordt kurkuma vaak op smaak gebracht. Een ander type - kurkuma zedoaria - wordt gebruikt om likeuren te maken.

Kurkuma kan worden gebruikt bij de bereiding van onze gebruikelijke gerechten. Bijvoorbeeld, aardappelen gebakken volgens het volgende recept zullen een rijk aroma en een rijke smaak hebben.

• Het kost 1 kg aardappelen, een paar eetlepels olijfolie, een eetlepel kurkuma en zout en peper naar smaak.
• De aardappelen worden in plakjes gesneden en lichtjes gedroogd met een papieren handdoek.
• Daarna wordt het gedrenkt met olie en besprenkeld met de gespecificeerde specerijen.
• De plakjes worden goed met elkaar vermengd, zodat de olie en specerijen deze volledig bedekken.
• Aardappelen worden in de oven gebakken bij een temperatuur van 180-190 graden gedurende 40-45 minuten.

Om op smaak gebrachte kip met rijst en pompoenplakken volgens Indische recepten te koken, hebt u nodig:

• een kippenborst;
• een glas rijst;
• 0,4 kg pompoen;
• een ui;
• een wortel;
• drie glazen water;
• een paar gram verse gember;
• snufje kurkuma, peper, zout, komijnzaad;
• een halve citroen;
• vier eetlepels plantaardige olie.

Kippenvlees wordt gesneden in smalle reepjes. Het sap wordt uit een citroen geperst, de gember wordt geplet. Samen met hen worden peper en kurkuma aan de kip toegevoegd. Laat het vlees 20 minuten marineren. Uien, wortelen en pompoen worden gereinigd en in grote stukken gesneden.Op de bodem van de ketel giet de gespecificeerde hoeveelheid olie, verwarm het en plaats eerst de kip en dan de groenten. Het mengsel wordt grondig gemengd. De rijst wordt gewassen en aan het vlees aan de kip en de groenten toegevoegd. Vervolgens wordt de rijst gezout en wordt de aangegeven hoeveelheid water toegevoegd. Als je niet te natte rijst wilt krijgen, voeg dan minder water toe aan een glas. Komijnzaden worden toegevoegd. De ketel wordt gesloten met een deksel, op een minimum aan warmte gezet en de schaal wordt gedurende 40 minuten gestoofd.

Kurkuma is een erkend medicijn en niet alleen in de traditionele geneeskunde. De reikwijdte ervan is uitgebreid. Kurkuma wordt gebruikt:

• als een antioxidant;
• als een ontstekingsremmend middel;
• voor de behandeling van gastro-intestinale ziekten;
• voor bloedverdunnen, wat het risico op bloedstolsels vermindert;
• bij de behandeling van huidziekten;
• om het werk van het cardiovasculaire systeem te verbeteren;
• voor de behandeling van hypotensie en bloedarmoede;
• voor de preventie van aambeien;
• voor de behandeling van luchtwegaandoeningen;
• als slijmoplossend;
• om het metabolisme te verbeteren;
• om de pijn geassocieerd met de menstruatiecyclus te verminderen;
• om toxines te elimineren;
• voor de behandeling van aandoeningen van het bewegingsapparaat (kneuzingen, verstuikingen);
• voor de preventie van kanker en tumoren;
• om migraine te elimineren;
• voor de behandeling van diabetes.

Meer informatie over de gunstige en therapeutische eigenschappen van kurkuma, kunt u leren van het programma "Over het belangrijkste".

Kurkuma stabiliseert het metabolisme en verwijdert gifstoffen, wat helpt in de strijd tegen obesitas. In dit geval voorkomt het kruid de ophoping van vetweefsel. Om het gewenste effect te verkrijgen, moet je geleidelijk kurkuma aan gerechten of dranken toevoegen, maar niet te meegesleurd, omdat specerijen in overmatige hoeveelheden negatieve gevolgen kunnen hebben in het lichaam.

Binnenlands gebruik van kurkuma is vrij uitgebreid:

• gebruikt als een specerij in koken;
• gebruikt als een natuurlijke kleurstof voor voedsel, stoffen, enz.;
• toegevoegd aan parfumsamenstellingen;
• gebruikt in cosmetica;
• helpt insecten af ​​te weren;
• Olie wordt gebruikt voor massage, aromatherapie.

Thuis kweken van kurkuma is relatief eenvoudig. Het groeit rustig in een pot bij kamertemperatuur.

De plant geeft de voorkeur aan warmte, dus in de zomer is het beter om het in de zon te zetten, en in de winter om het droog en koel te houden, maar niet koud, moet er een kant zijn. Lage temperaturen zijn niet toegestaan. Vochtigheid vereist vrij matig. In de zomer moeten de bladeren elke week worden besproeid en mogen ze niet op de bloemen vallen. In de winter moeten de wortels droog zijn. Een te lage luchtvochtigheid draagt ​​bij aan het verschijnen van insectenplagen.

Verlichte plaatsen zijn geschikt voor kurkuma, maar als het op een raam wordt geplaatst waardoor direct zonlicht passeert, is het beter om een ​​kleine schaduw voor de plant te creëren, anders kan de overtollige zon worden verbrand. Met een gebrek aan licht kan kurkuma langzamer groeien of zelfs helemaal niet bloeien.

De pot voor groeiende kurkuma moet een gat bevatten. De kwaliteit van de bodem geschikte grond met een laag zandgehalte.

In de zomer moet de watergift letterlijk om de paar dagen plaatsvinden, zodra de grond uitdroogt. In het najaar moet water niet zo overvloedig zijn, en in de winter is het over het algemeen uitgesloten. Als de plant in de zomer droogt, zullen de bladeren snel verdorren.

Bemesting van kurkuma is om de paar weken nodig, van de lente tot de vroege herfst. De plant plant zich voort door deling, die moet worden uitgevoerd aan het einde van de winter - vroege lente.

Elke lente wordt kurkuma overgeplant in verse grond. Kurkuma heeft een rustperiode wanneer aan het einde van de herfst de bladeren geleidelijk afsterven. Maar de wortels blijven zich in dezelfde aarde bevinden.

• Kurkuma verspreidde zich in Europa nadat het daar door de Arabieren was gebracht.
• In de Middeleeuwen werd kurkuma uitsluitend voor medicinale doeleinden en als kleurstof gebruikt. Het was bijvoorbeeld geschilderd houten of metalen voorwerpen.
• In India wordt de verkoudheid behandeld met melk, waarin kurkumawortels worden gekookt.
• Kurkuma is nog steeds geverfd weefsel, en ook toegevoegd aan de samenstelling van sommige haarkleurmiddelen.
• Kurkuma wordt aanbeden in India. Ze is aanwezig tijdens vele traditionele ceremonies, maar ook op bruiloften.
• Eens verbrandden heidenen kurkuma, die de zuivering verpersoonlijkte in verschillende rituelen.
• Op de eilanden van Oceanië, dichter bij de 20e eeuw, begon kurkumapoeder het lichaam te schilderen, schalen en kleren om deel te nemen aan verschillende ceremoniële rituelen.