mosterd

Mosterd is een kruid zonder welke het moeilijk is om alle gebruikelijke gerechten te bedenken.Het wordt verkregen uit de mosterdplant met dezelfde naam (ook wel synaps genoemd). Mosterd behoort tot de koolfamilie. De generieke naam Sinapis is samengesteld uit twee Griekse woorden, die samen de uitdrukking "schade aan het zicht" geven.

Over het algemeen zijn alle soorten mosterd eenjarige planten. Ze hebben hele bladeren. De bloemen hebben gele bloembladen, gebogen in de tegenovergestelde richting. Meestal bereikt de planthoogte een meter.

De vrucht is een peul. Hij heeft een lange en enigszins afgeplatte neus. Hij heeft verschillende opvallende aders op de vleugels. De verdeling is dik, de zaden zijn rond, gerangschikt in rijen.

Drie nauw verwante mosterdsoorten komen het meest voor: witte mosterd, zwarte mosterd en bruine mosterd.

• Witte mosterd (Sinapis alba) - Dit is een jaarlijkse plant-meterhoogte. Ze heeft rechte, licht aflopende ribben. De bladeren zijn groen gekleurd en hebben de vorm van een mes met tanden aan de randen. Gele bloemen zijn clusters. De peulen worden gevormd, meestal niet langer dan 4 cm. In elke pod zitten 4 tot 8 zaden, die na drogen niet ruiken, maar hun smaak alleen tijdens het malen vertonen. Onder thermische actie verdwijnt alle scherpte van de zaden. In Duitse witte mosterd wordt genoemd Echter Senf, Gelber Senf, Englischer Senf, in het Engels - witte mosterd, gele mosterd, in het Frans - moutarde blanche.
• Bruine of Sarepta-mosterd (Brassica juncea) Het is ook een jaarlijkse meterplant met gele bloemen. Pods variëren in lengte van 3 tot 5-6 cm, ze bevatten 16 tot 24 zaden. Ze smaken een beetje bitter bij de eerste indruk en tonen dan al hun scherpte. In het Duits wordt bruine mosterd Indischer Senf genoemd, in het Engels - sarepta mosterd, bruine mosterd, in het Frans - moutarde de Chine.
• Zwarte mosterd (Brassica nigra) is ook van toepassing op eenjarigen, maar in de hoogte is het iets meer dan de vorige twee soorten en bereikt het anderhalve meter. De bloemen zijn geel en de peulen zijn erg klein, slechts 2,5 cm elk. Na het slijpen vertonen ze een zeer sterke scherpte. In het Duits wordt zwarte mosterd Brauner Senf genoemd, in het Engels - zwarte mosterd, echte mosterd, in het Frans - moutarde noir.

Het geboorteland van mosterd zijn Aziatische landen.

Witte mosterd is historisch gegroeid in de landen van de Middellandse Zee en West-Azië. Nu overal gegroeid.

Bruine mosterd komt uit de oostelijke mediterrane landen, waar hij op dit moment groeit. Het wordt ook gekweekt in het Midden-Oosten.

Zwarte mosterd wordt actief geteeld in de landen van de Middellandse Zee en in het Midden-Oosten.

Zowel hele als gemalen mosterdzaad, mosterdpoeder genoemd, wordt gegeten. Meestal wordt voedsel gebruikt om mosterd te eten, die wordt verkregen door te mengen met mosterdpoederwater, azijn en andere ingrediënten die variëren afhankelijk van het recept.

Mosterdpoeder wordt verkregen door zaden te reinigen, vocht en korrelgrootte te conditioneren. De schaal moet worden gescheiden van de nucleoli, die vervolgens worden onderworpen aan slijpen en warmtebehandeling. Daarna worden ze geperst, de maaltijd wordt geplet en gezeefd.

Mosterdzaad kan worden gekocht in de kruidenwinkel of in een supermarkt.

In witte mosterdzaad van hoge kwaliteit worden meestal verkocht geschild van de buitenste schil. Bruine mosterdzaadjes zijn kleiner, verkopen ze in ruwe vorm om alle smaak en smaak te behouden.

Besteed aandacht aan het uiterlijk:

• Zaden moeten een uniforme kleur en dezelfde grootte hebben.
• Het mogen geen onzuiverheden zijn.
• Let op hun droogheid en reinheid.
• Als de zaden zijn verpletterd, gespleten, een heterogene kleur hebben, hadden ze slechte opslagomstandigheden. Dit suggereert dat ze hoogstwaarschijnlijk verwend zijn.
• Goede zaden zijn stevig en behouden hun vorm perfect.
• Als het graan afbrokkelt bij het wrijven, dan zijn de zaden ondermaats en oud.
• Als je kant-en-klare mosterd in een blik koopt, let dan op de afwezigheid van olieafscheiding.

Ze moeten worden bewaard in een verzegelde ondoorzichtige verpakking of op een donkere plaats. Aangezien mosterd een antimicrobieel effect heeft, is koude opslag niet noodzakelijk.

De zaden van witte mosterd zijn zanderig en worden soms oker. Hun diameter is ongeveer 2 mm. Bruine mosterdzaadjes zijn iets kleiner, slechts 1,5 mm in diameter. Ze zijn veel gemakkelijker te verzamelen, dus bruine mosterd vervangt vaak zwart.

Zwarte mosterdzaadjes hebben een diameter van 1 mm. In kleur zijn ze niet helemaal zwart, maar eerder donkerbruin. Bij het oogsten barsten de peulen vaak, dus zwarte mosterd wordt nu veel minder gekweekt.

Mosterd heeft de volgende kenmerken:

• gebruikt bij het koken als smaakmaker;
• groeit voornamelijk in de zuidelijke regio's;
• na de oogst wordt het gezaaid als een groene meststof;
• gebruikt in de geneeskunde.

U kunt meer informatie over mosterdolie van het gif van het programma leren "Live is geweldig!"

100 gram mosterdzaad bevat 474 kcal.

De voedingswaarde van het product is als volgt:

• eiwitten - 26,08 g;
• vetten - 36,24 g;
• koolhydraten - 15,89 g;
• water - 5,27 g;
• voedingsvezels - 12,2 g;
• as - 4,33 g.

De samenstelling van 100 gram mosterdzaad bevat de volgende componenten:

• vitamines: A - 2 μg; B1 (thiamine) - 0,81 mg; B2 (riboflavine) - 0,26 mg; B4 (choline) - 122,7 mg; B5 (pantotheenzuur) - 0,81 mg; B6 (pyridoxine) - 0,4 mg; B9 - 162 mcg; C - 7,1 mg; E - 5,07 mg; K - 5,4 mcg; PP (niacine) - 4,73 mg.
• macronutriënten: kalium - 738 mg; calcium - 266 mg; magnesium - 370 mg; natrium - 13 mg; fosfor - 828 mg.
• sporenelementen: ijzer 9,21 mg; mangaan - 2,45 mg; koper - 0,65 mg; selenium - 208,1 mcg; zink - 6,08 mg.

Mosterd heeft een aantal nuttige eigenschappen:

• verbetert de spierfunctie;
• is een antimicrobieel middel;
• draagt ​​bij tot een betere werking van het zenuwstelsel;
• stimuleert het cardiovasculaire systeem;
• helpt cellen regenereren;
• beschouwd als een afrodisiacum.

De schade van mosterd wordt veroorzaakt door de overdosis. Vanwege de ernst kan het een erosieve uitwerking op het maagslijmvlies veroorzaken en bijdragen aan maagzuur.

Eet geen mosterd in de volgende gevallen:

• nierziekte;
• met tuberculose;
• bij ziekten van het hart en de bloedvaten;
• met ontsteking van het spijsverteringskanaal;
• met persoonlijke intolerantie.

Mosterd kan gemakkelijk thuis worden gemaakt. Het wordt vers en smakelijk.

Neem 5 eetlepels. l. mosterdpoeder, voeg 1 theelepel toe. azijn. Voeg water toe in de hoeveelheid die nodig is voor de cushe-achtige staat van het mengsel. Voeg 1 theelepel toe. suiker en 0,5 tl. zout. Voeg indien gewenst vers gemalen zwarte peper toe.

Meng goed en doe het in een pot. Plaats het deksel op de pot en plaats het een nacht op een warme plaats.

U kunt opslaan in de koelkast of op een donkere plaats met een goed gesloten deksel.

Het hele proces is te zien in het videoprogramma "Live Gezond", dat zich hierboven bevindt.

Mosterdolie wordt uit zaden geperst. Het heeft een uitstekend aroma en een interessante smaak. Het heeft veel vitamines, dus door zijn bruikbaarheid en effectiviteit kan het worden gelijkgesteld aan een natuurlijk antibioticum met een bactericide effect.

De stoffen in mosterdolie hebben een gunstig effect op het bloed, waardoor het hemoglobinegehalte en de bloedcellen toenemen.

Olie helpt de eetlust te verhogen en de spijsvertering te verbeteren.

Mosterdolie kan lange tijd worden opgeslagen, omdat oxidatie vrij langzaam plaatsvindt.

Het wordt gebruikt om:

• behandeling van de huid,
• het immuunsysteem versterken
• cel ontwikkeling
• helpt bij het normaliseren van het metabolisme
• helpt om de vaten en spieren elastisch te maken.

Mosterd is een van de meest populaire specerijen ter wereld. Tijdens het koken vindt hij de volgende toepassingen:

• van het krijgen tafel mosterd;
• het wordt gebruikt als een essentieel ingrediënt in mayonaise;
• mosterd gekruide vleesgerechten;
• bladeren kunnen in salades worden gesneden;
• kruiden worden toegevoegd aan sauzen en marinades;
• gebruik mosterd en in conservering;
• Mosterdolie wordt zelfs bij het deeg toegevoegd bij het bakken van brood.

Witte mosterdzaadjes worden gebruikt bij het beitsen van komkommers, koken van ingeblikt voedsel met toevoeging van azijn. Ze worden toegevoegd aan worst en sauzen. Gesauteerde witte mosterdsoepsoepen, gerechten met toegevoegde eieren.

Maak een pasta van bruine mosterd. De geroosterde zaden hebben een nootachtige smaak, ze worden vaak toegevoegd aan de curry.

Je kunt heerlijk vlees bakken, bij de bereiding waarvan mosterd betrokken is:

• 0,8 kg rundervlees zonder botten en gedroogd;
• 7 containers worden in één container gemengd. l. olijfolie, 2 theelepels honing, mosterd en zout, een theelepel zwarte peper, dezelfde hoeveelheid basilicum en paprika;
• in deze samenstelling moet het vlees gedurende ten minste een uur worden gemarineerd;
• vervolgens wordt het vlees in folie gewikkeld en gedurende 1 uur in een voorverwarmde oven gereinigd;
• Om het vlees knapperig te maken, kunt u de folie openen en het vlees nog eens tien minuten bruin laten worden in de oven.

Medicinaal gebruik van mosterd is vrij uitgebreid. Het wordt gebruikt in de volgende gevallen:

• bij ziekten van de gewrichten als lotions;
• voor snelle eliminatie van hematomen;
• voor preventie;
• om de spijsvertering te verbeteren;
• om de eetlust te verbeteren;
• als een lokaal laxeermiddel;
• als een antibacterieel middel;
• als een antikoude remedie;
• om de bloedsomloop te stimuleren;
• om het metabolisme te verbeteren.

Het huishoudelijk gebruik van mosterd is als volgt:

• actief ingrediënt van veel gerechten;
• gebruikt om de houdbaarheid van producten te verlengen;
• aanwezig in haarmaskers;
• gebruikt als een groene meststof;
• gebruikt in officiële geneeskunde.

Mosterd is vrij wispelturig en daarom wordt de grond behandeld voordat het geplant wordt, onkruid wordt geëlimineerd, verzadigd met vocht en zorgt voor een gelijkmatige en natte laag op het niveau van inbedding van zaden.

Mosterd wordt geplant in de tijd samen met andere granen, dit zal een hogere opbrengst garanderen. Als later wordt gezaaid, zal de opbrengst aanzienlijk dalen.

Mosterd vereist de aanwezigheid in de bodem van een voldoende hoeveelheid minerale meststoffen. Houd bij het zaaien een afstand van 15-20 cm aan tussen de rijen. Het is constant nodig om planten te verzorgen. Het is noodzakelijk om voldoende zon en vocht te voorzien, de mosterd te beschermen tegen ongedierte en onkruid.

Voordat u zaait, moet u ervoor zorgen dat het soort mosterd wordt geselecteerd dat geschikt is voor de klimatologische omstandigheden waarin het zal worden gekweekt.

• In de oudheid kreeg mosterd veel belang. De oude Romeinen leerden voor het eerst een pasta van granen maken. Het was van hen dat de eerste technologieën voor het maken van de gebruikelijke tafelmosterd kwamen.
• Tafelmosterd is gemaakt van bruine mosterdzaadjes. Al in de 12e eeuw monopoliseerde de Franse stad Dijon de productie van pittige mosterd uit plantenzaden.
• Witte mosterd wordt bestoven door bijen, dus het is een uitstekende honingplant.
• Er is een legende dat toen de heerser Darius Alexander de Grote uitdaagde, hij hem een ​​grote zak sesamzaadjes stuurde, waarmee hij symboliseerde dat hij een groot aantal sterke strijders had. Hierop antwoordde Macedonisch hem met een zakje mosterdzaad, waaruit bleek dat hoewel hij een kleiner leger had, zijn soldaten "scherper" waren.
• De zogenaamde Engelse mosterd wordt gemaakt van de zaden van witte mosterd, de zwarte granen worden gebruikt om Dijon-mosterd te maken en de mosterd gemaakt van bruine zaden wordt vaak Russisch genoemd.