Boletus (obabok)

Bruine paddenstoelen worden paddenstoelen van het geslacht Leccinum genoemd.Een andere naam voor deze groep paddenstoelen is "klein".

In gewone boleet, convexe bruine doppen met een diameter van maximaal 15 cm. In volwassen champignons zijn ze dof en droog. De buisvormige laag van deze schimmels is licht (in oude grijs) met kleine poriën. De poten van boletuspaddestoelen zijn dicht en longitudinaal vezelig, tot 17 cm hoog en 1-3 cm dik. Hun kleur is witachtig, maar aan de oppervlakte zijn er zwartbruine of grijze lengteschalen.

Bij jonge paddenstoelen is het vlees tamelijk zacht, maar dicht, van een lichte schaduw. Later wordt het waterig en los. De poten zijn vezelig en vrij stijf.

Deze soorten boletus worden onderscheiden:

De kleur van de doppen van dit type kan van een andere kleur zijn, het vlees is wit. Verdeeld in de bossen van Amerika en Eurazië.

Deze paddenstoel houdt van moeras en wordt gevonden in mossen. Zijn verschil is de bonte kleur van de dop.

Deze boletus onderscheidt zich door zijn vrijwel witte dop en groei nabij de moerassen. Het vlees is erg los en heet gekookt om te koken, dus deze paddenstoel wordt alleen in zijn jonge vorm gegeten.

Een andere naam voor deze soort is "grabber", omdat de mycorrhiza meestal wordt gevormd met haagbeuk. Rijpt van juni tot oktober. Deze schimmel wordt minder gewaardeerd dan gewone boletus vanwege de lagere dichtheid van het vlees van zijn doppen.

Een karakteristiek kenmerk van dit type is de donkere kleur van de dop (deze is zwart of donkerbruin). Een andere naam voor de soort is "mee-eter". Komt voor in berken- en dennenbos, houdt van vochtige plaatsen.

Wordt ook wel harde en populier boletus genoemd. Mycorrhiza in zo'n schimmel wordt gevormd met populieren en espen. Deze paddenstoel houdt van lemen grond. Zijn dichte pulp wordt zelden beïnvloed door wormen.

Het wordt ook zwarting genoemd, omdat het vlees van een dergelijke schimmel bij de snede rood-violetbruin wordt en vervolgens zwart kleurt. De mycorrhiza van deze schimmel is gevormd met beuken en eiken.

De eigenaardigheid van dit type boletus is dat wanneer het breekt, het vlees een roze tint krijgt. Het groeit in berkenbossen op vochtige en moerassige plaatsen.

Verschilt lichtbruine hoeden en wit vlees, roze aan de snit.

Je kunt boletus ontmoeten in het loofbos, meestal bij de berken. Deze paddenstoelen groeien ook in gemengde bossen. Ze groeien zowel individueel als in grote groepen. Boletus is vaak te vinden aan de randen van boswegen.

De rijpende boletus begint eind mei. Je vindt deze paddenstoelen tot half oktober in het bos. Omdat het vlees van volwassen paddenstoelen los zit, wordt het verzamelen van boletus al op jonge leeftijd aanbevolen.

Het is belangrijk om boletuspaddestoelen te onderscheiden van galschimmels, die worden gekenmerkt door:

• onaangename smaak;
• roze kleurenbuizen;
• mesh patroon benen;
• "Vettig" vruchtvlees;
• een andere groeiplaats (in naaldbossen, in greppels, bij stronken).

• Alle soorten boleten zijn eetbare paddenstoelen.
• Ze verschillen in hoeden van verschillende tinten met wit vlees van onderaf, dat bij indrukken niet van kleur verandert, evenals smalle benen.
• Benen bedekt met zwarte schubben.
• Dergelijke paddestoelen groeien in de buurt van berkenbomen.
• Het belangrijkste inzamelingsseizoen is het einde van zomer en herfst.

100 g boletus bevat:

De boletus bevat:

• eiwitten (35%), waaronder waardevolle aminozuren;
• suiker (14%);
• vetten (4%);
• vezel (25%);
• vitamine C, B1, PP, B2, D, E;
• magnesium, kalium, calcium, mangaan en andere elementen.

• Van de aminozuren in dit type schimmels, veel arginine, glutamine, tyrosine en leucine.
• Het hoge gehalte aan voedingsvezels in boletus biedt hem de mogelijkheid om giftige stoffen en schadelijke stoffen uit het lichaam te verwijderen.
• Deze schimmel staat bekend om zijn antioxiderende werking, evenals een positief effect op de slijmvliezen en de huid.
• Omdat boletus veel fosforzuur bevat, is het een waardevol product voor het bewegingsapparaat.

• Individuele intolerantie voor schimmels van deze soort is mogelijk.
• Boletus, zoals andere paddenstoelen, wordt niet gebruikt in de kindertijd.
• Het is gecontra-indiceerd bij darmziekten en maagzweren.
• Ook is het gevaar van het eten van boletus geassocieerd met het risico om het te verwarren met de galschimmel.

• Dit type paddenstoel is eetbaar en wordt gebruikt bij de bereiding van soepen en hoofdgerechten.
• Het wordt ook gedroogd, ingevroren, gebeitst en gezouten.
• In het proces van verwerking, bruin GLB boletus vaak donkerder.
• Voor consumptie wordt het aangeraden om jonge, vaste paddenstoelen te verzamelen.
• Omdat deze paddenstoelen geen uitgesproken smaak hebben, moeten ze met andere soorten champignons worden gekookt.
• Sauzen en jus zijn gemaakt van gedroogde boletus.

Verse champignons moeten grondig worden gewassen om bestaand vuil en verontreinigingen te verwijderen. Snijd ook de basis af aan de voet van boletus. Champignons worden gevuld met koud water (het volume moet twee keer zo groot zijn als het volume aan champignons). In het water moet je zout zetten, een eetlepel nemen voor elke kilogram paddenstoelen. Wanneer het water kookt, wordt het gedraineerd en de boletus wordt gegoten met schoon koud water. Deze paddestoelen koken gemiddeld 40-50 minuten, waarbij periodiek het schuim wordt verwijderd. Kant-en-klare champignons vallen naar de bodem. Als u krenten in een multikoker wilt laten koken, stelt u de bakmodus in op 30 minuten.

Voor het zouten gebruikte sterke paddenstoelen van gemiddelde grootte. Voor elke kilogram nemen ze:

• 40 g zout;
• 120 ml water;
• 5 peperkorrels;
• 4 laurierblaadjes;
• 2 kruidnagels;
• een paar takjes dille.

Geschild, gewassen en gekookt gedurende 15 minuten, champignons leunen in een vergiet en geplaatst in potten, besprenkel ze met zout. Vervolgens moet je de pekel bereiden - gooi in het gekookte water om dille, kruidnagel, peper en laurierblaadje te gooien. Bospaddenstoelen augurk, leg ze op een koele plaats. Je kunt ze binnen een maand eten.

Voor een kilo boletus heb je nodig:

• 2 el. l. zout;
• 2 el. l. citroensap of citroenzuur;
• 2 el. l. azijn 9%;
• 5 laurierblaadjes;
• 1/2 theelepel erwtenpruim.

Schoongemaakte en gewassen champignons moeten worden gehakt. De volgende fase van het koken kookt ze gedurende 50 minuten in een grote hoeveelheid water met regelmatige verwijdering van het schuim. Na het toevoegen van azijn aan het water, evenals kruiden, moeten de champignons nog eens tien minuten worden gekookt. Vervolgens worden de champignons met een schuimspaan verwijderd en op de oevers gelegd en vervolgens op de bouillon gegoten. Gemarineerde gebeitst boletins worden opgeslagen op een koele plaats.

Neem voor het drogen verse champignons zonder schade op. Ze worden een beetje schoongemaakt, gewassen en gedroogd en vervolgens op bakpapier gelegd. Als de champignons klein zijn, kunnen ze intact worden gehouden en grote bruine dopjes snijden. Om de champignons in de oven te drogen moet je een temperatuur van ongeveer +50 graden hebben. Laat de ovendeur open staan.

Voordat u boletus bakt, worden ze meestal 20 minuten gekookt. Rooster de champignons 30 minuten zonder te bedekken. Meestal worden ze samen met aardappelen gebakken (300 g verse boletus per 500 g aardappelen) of in zure room (champignons gebakken tot goudbruin worden gegoten met zure room en nog eens 10 minuten gestoofd).

Wij bieden onder uw aandacht een video-recept voor de bereiding van boletus.

• De traditionele geneeskunde schrijft het gebruik van boletus voor bij de behandeling van nieren.
• Ook helpen deze paddenstoelen met problemen met het zenuwstelsel en de bloedsuikerspiegel.

Boletuszwammen moeten worden opgenomen in uw dieet voor iedereen die wil afvallen, omdat het een caloriearm product is.

Boletus verschilt zeer snel - voor een dag groeit het met 4 cm en voegt ongeveer 10 g toe. Na zes dagen van groei begint de schimmel te verouderen.