Oranje - fruit of bessen, waarmee het beter te combineren is en hoe te kiezen?

Lange tijd associeerde de Sovjet-persoon sinaasappelen met de nieuwjaarsvakantie, omdat de tijd van hun rijping valt aan het einde van de herfst en het begin van de winter. Tegenwoordig kan deze zonnige vrucht op elk moment van het jaar in de dichtstbijzijnde supermarkt of moestent worden gekocht, en dit zou moeten worden gebruikt, omdat het enorme voordelen voor het lichaam oplevert.

Orange is een bekende, betaalbare en geliefde van vele vertegenwoordigers van citrusvruchten. De laatste worden wetenschappelijk oranje genoemd.

In het dagelijks leven worden sinaasappelen beschouwd als vruchten, maar het is wetenschappelijk correct om te zeggen dat het een besachtige vrucht is. Dit is te wijten aan de eigenaardigheden van de ontwikkeling ervan - het is gevormd uit de eierstokken, heeft hersenvliezen en is verdeeld in interne kamers.

Een sinaasappel een vrucht noemen, in de eerste plaats zijn de afmetingen ervan natuurlijk misleidend. We zijn eraan gewend dat bessen kleiner fruit zijn.

Ten tweede, fruit betekent groot zoet fruit van gekweekte en wilde bomen en struiken. Het is niet verrassend dat al het zoete fruit in de volksmond fruit wordt genoemd.

Sinaasappelen werden 2,5 duizend jaar voor Christus in China verbouwd. e. Van waar met zeevarenden kwam de vrucht naar Europa. Op de oostelijke oorsprong van het fruit zegt zijn naam - in het Nederlands betekent oranje "Chinese appel". Het vaderland van de vrucht wordt nog steeds beschouwd als de zuidoostelijke gebieden van Azië. In Europa werd de vrucht vrij laat bekend - tegen het midden van de zestiende eeuw. Hoewel in de landen van de Middellandse Zee, maar ook in het zuiden van Europese gebieden, sinaasappels veel eerder werden gekweekt.

De oorsprong van de sinaasappel is verplicht voor mandarijn en pomelo, als gevolg van de kruising waarvan hij verscheen. Het behoort tot de familie van de Rutovs. De sinaasappelboom is altijd een gecultiveerde cultuur, hij wordt niet in het wild gevonden. Het kan dwerg zijn (tot 4-6 m hoog) en normaal (hoge boom ongeveer 12 m hoog).

De plant heeft geen vertakt wortelsysteem in de gebruikelijke zin. In plaats van wortelharen, waardoor planten meestal vocht en voedingsstoffen uit de grond halen, zijn er capsules op de oranje wortels. Deze laatste zijn het "thuis" voor kolonies van bodemschimmels. Met een boom bestaan ​​ze volgens het principe van symbiose - de plant voorziet ze van aminozuren en koolhydraten, en paddenstoelen geven vocht en mineralen aan de sinaasappel in een speciale, licht verteerbare vorm.

Vanwege de eigenaardigheden van het wortelsysteem zijn sinaasappelbomen vrij wispelturig. Paddestoelen tolereren geen droogte, temperatuurschommelingen in de grond, ze sterven vaak tijdens de transplantatie, wat de dood van de hele plant betekent.

De plant heeft bladeren van vrij groot formaat. Deze laatste worden gekenmerkt door een ovale vorm met een langwerpige getande zijde. De bladeren zijn glad, leerachtig, glanzend donkergroen. Op de takken bevinden ze zich vaak samen met kleine punten.

Meestal is er een golvend blad aan de rand - aromatische klieren bevinden zich hier. Ze geven geurige etherische olie af. Op dezelfde boom bevinden zich zowel oude als jonge bladeren op hetzelfde moment, de duur van hun "leven" is ongeveer twee jaar. Jonge bladeren zijn verantwoordelijk voor fotosynthese en oude bladeren fungeren als een opslagplaats van nuttige stoffen.

Tijdens de bloeiperiode is de plant bedekt met geurende witte bloemen. Ze kunnen enkelvoudig zijn (ongeveer 5 cm in diameter) of worden verzameld in bloeiwijzen van 6 stuks. De bloeiperiode is erg kort en bedraagt ​​slechts 2-3 dagen. In dit geval wordt de ontkieming uitgevoerd 2 maanden voor de bloei.

De vruchten zijn polycapital bessen. De grootte en schaduw zijn afhankelijk van de variëteit. Maar over het algemeen is het een afgeronde vrucht ter grootte van minstens een vuist met een oranje schil. Er is een soort fruit dat lijkt op oranj oranje met rode spatten (bijvoorbeeld de "King" -soort).

De schil bevat een grote hoeveelheid aromatische klieren.Schil in de wetenschappelijke wereld wordt "flavodo" genoemd en de binnenste witte laag wordt "albedo" genoemd. De laatste wordt gekenmerkt door brosheid, die gemakkelijke scheiding van de schil van de pulp veroorzaakt.

Als je een sinaasappel snijdt, kun je zien dat deze uit 9-13 kamers bestaat, gescheiden door een witte schaal - een film. Elke kamer bestaat op zijn beurt uit kleinere elementen: sapzakken.

De plant heeft 2-3 perioden van actieve groei tijdens het groeiseizoen, die worden vervangen door ruststadia. Onder gunstige omstandigheden kan de plant tot 75 jaar vrucht dragen. Hoewel er gevallen zijn, was de vegetatieperiode 100-150 jaar. Vruchtlichamen begint meestal 8-9 jaar na het planten.

In de oudheid waren sinaasappels een duur en zeldzaam product. Tegenwoordig is dit een van de meest betaalbare en betaalbare fruit. Het wordt meestal geïmporteerd naar Rusland vanuit Turkije, Marokko, Egypte, Italië, Spanje en Zuid-Afrika. Orange plantages zijn ook beschikbaar in Brazilië, India en de VS.

De meest populaire zijn zoetzure en zoete variëteiten.

87% helder fruit bestaat uit water. Dit is natuurlijk niet het soort vloeistof dat door het watertoevoersysteem stroomt of als drank wordt gebruikt. Dit is een gestructureerde compositie, dichtbij die waarmee de interne organen van een persoon worden gewassen.

In zijn ruwe vorm heeft de vrucht een laag caloriegehalte - 47 kcal per 100 g product. De energiewaarde van het geperste verse sap is 2 kilocalorieën minder voor hetzelfde volume. Dit zijn gemiddelde zoete sinaasappels. Voor zoet en zuur fruit is het caloriegehalte 36 kcal per 100 g verse sinaasappel.

De balans van BJU wordt gepresenteerd als 0,9 / 0,2 / 10,3 g. De samenstelling bevat ook vezels en pectine, suiker. De zure smaak van de vrucht is te wijten aan de aanwezigheid van organische zuren.

Misschien weet iedereen dat sinaasappel vitamine C bevat in grote hoeveelheden, maar naast ascorbinka zijn er A, E, H, PP en B-vitaminen (B9 - foliumzuur, B2 - riboflavine, B1 - thiamine, worden weergegeven in volgorde van afnemende in samenstelling.). De samenstelling omvat ook bèta-caroteen.

De samenstelling van sporenelementen wordt weergegeven door kalium, magnesium, calcium, fosfor, natrium, enz. Onder de macronutriënten waaruit de sinaasappel bestaat, moeten ijzer, zink, as, jodium en fluor worden onderscheiden.

De rijkdom van de vitamine en mineralen samenstelling bepaalt de helende, versterkende en versterkende werking van de foetus. Vanwege het hoge gehalte aan vitamine C heeft het een gunstig effect op het immuunsysteem en versterkt het het. Hierdoor kan het lichaam aanvallen van virale infectieziekten, beriberi en negatieve omgevingsfactoren beter weerstaan. Omdat het een antisepticum is, neutraliseert oranje de infectieuze omgeving van de mond, keel.

Regelmatige consumptie van een sinaasappel is een smakelijke manier om jezelf voor te bereiden op een periode van griep en verkoudheidsepidemieën. Je moet het zeker opnemen in de herfstmaanden en in concessies - het vroege voorjaar, als een vrucht die rijk is aan vitamines met een heldere smaak, zal de blues en vitaminegebrek jagen.

Genoeg om 150 gram citrus te eten om de dagelijkse behoefte van het lichaam aan ascorbinezuur te vullen. Een voldoende hoeveelheid van deze vitamine verbetert de opname van calcium door het lichaam, wat op zijn beurt weer essentieel is voor sterke botten en tanden.

Door de aanwezigheid van zuren en een aantal micro- en macro-elementen kan oranje de spijsvertering verbeteren. Het gebruik ervan stimuleert de productie van maagsap en enzymen die helpen om voedsel sneller en beter te verwerken. Dit helpt op zijn beurt het metabolisme en het vetmetabolisme te versnellen. Voedsel verteerd beter, sneller vet splijten.

De aanwezigheid van vezels maakt de vrucht een soort "pluim" voor de darmen. Het draagt ​​bij aan de verbetering van de peristaltiek, wat ook het spijsverteringsproces versnelt.Cellulose, die er doorheen gaat, schrobt letterlijk de resten van voedsel, afvalproducten van nuttige en pathogene microflora en zonder verteerproces verlaat het lichaam met zich mee. Beschikbaar in de samenstelling van pectine verwijdert gifstoffen en slakken.

Ten slotte stimuleert de zure vrucht de eetlust, provoceert de scheiding van gal, wat ook de voordelen van sinaasappels voor het spijsverteringskanaal suggereert. Met plantaardige vezels en pectine erin, vertoont de sinaasappel een licht laxerend effect en helpt het om van obstipatie af te komen.

Antioxidanten en vitamine PP zijn gunstig voor schepen. Door hun aanwezigheid in de samenstelling van de wanden van de laatste worden ze elastischer, het niveau van "slechte" cholesterol neemt af. Hierdoor kan het bloed door schone vaten van normale volheid "lopen", zonder de obstakels in de vorm van cholesterolplaques te ontmoeten.

De aanwezigheid van ijzer suggereert het vermogen van de vrucht om de hemoglobinewaarden te handhaven. Een laag niveau geeft aan dat het bloed onvoldoende zuurstof bevat, wat betekent dat weefsels en organen ondervoed zijn. Het eten van sinaasappelen vermijdt dit probleem regelmatig.

De aanwezigheid van magnesium en kalium maakt van een sinaasappel een product dat ook goed is voor het hart. Deze sporenelementen vertonen een versterkend effect op de hartspier. Het vermogen van de vrucht om water te verwijderen helpt ook om het hart te verlichten (het verlicht de zwelling, "ontlaadt" de nieren). Dus, het gebruik van de foetus is de preventie van trombose, hartaanvallen, beroertes, atherosclerose.

Het hoge gehalte aan B-vitaminen versterkt de zenuwen en verbetert de geleiding van de zenuwimpuls. Vanwege de eigenaardigheden van de samenstelling, het frisse aroma en de krachtige smaak, kan de sinaasappel met succes omgaan met tekenen van chronische vermoeidheid en blues. Vitamine B9, bekend als foliumzuur, is van vitaal belang tijdens de zwangerschap omdat het deelneemt aan de vorming van de neurale buis van de foetus en enkele van zijn interne organen.

Fosfor en antioxidanten verbeteren de doorgankelijkheid van kleine vaten van de hersenen, voorkomen de vernauwing van het lumen in deze vaten.

Vitaminen A en E zijn betrokken bij de activiteit van het voortplantingssysteem, het stimuleren van de productie van bepaalde hormonen. Omdat ze antioxidanten zijn, scheiden ze radionucliden uit het lichaam, verminderen ze de intensiteit van leeftijdgerelateerde celveranderingen. Samen met vitamine B helpen om de huidskleur en schoonheid te behouden.

Sinaasappelsap staat bekend om zijn bacteriedodende en regenererende eigenschappen als gevolg van vluchtige bestanddelen in samenstelling, daarom wordt het actief gebruikt voor de behandeling van lange niet-genezende wonden. Water afkooksel op basis van korsten is al lang bekend als een bloedstelpende, het is vaak dronken met zware en pijnlijke menstruatie.

Dankzij salicylzuur in de vrucht hebben ze een licht antipyretisch effect. Het oude recept beveelt 3-4 sneetjes in een kwart kopje heet water te gieten, een kwartier aan te houden en de patiënt de temperatuur te laten verlagen.

Vruchten met een karakteristieke smaak en aroma zullen slaperigheid veroorzaken en zullen een tonisch effect hebben op alle lichaamssystemen. Waterbevattend fruit lest de dorst perfect.

Deze gunstige eigenschappen komen echter alleen tot uiting in de afwezigheid van contra-indicaties voor het gebruik van fruit. Gevallen van individuele intolerantie zouden de reden moeten zijn om te weigeren het te consumeren. Zoals alle citrusvruchten is sinaasappel een sterk allergeen, dus het is beter om het niet aan kinderen jonger dan 3 jaar te geven, het moet met voorzichtigheid worden geconsumeerd tijdens de zwangerschap. Tijdens GW is het beter om af te zien van sinaasappelen.

Het hoge gehalte aan zuren maakt dit fruit gevaarlijk met een verhoogde zuurgraad van maagsap, omdat dit de situatie zal verergeren. Eet geen fruit bij acute ziekten van het spijsverteringskanaal en de pancreas.

Het hoge gehalte aan suikers maakt het product onwenselijk voor de opvang van mensen die lijden aan diabetes en obesitas. Zeker de laatste categorie mensen is beter om het sinaasappelsap te verlaten - een glas drinken bevat ongeveer 200 calorieën.

Er zijn betere sinaasappels gescheiden van andere maaltijden, om geen fermentatieprocessen en verhoogde winderigheid te veroorzaken.

Als we de bovenstaande gegevens samenvatten, geven we een kenmerk van oranje. Het is een multi-cluster bes van de citrusfamilie. Net als de rest van de familie heeft het een karakteristieke smaak en een sterk citrusaroma.

Een sferisch fruit eten, bedekt met sinaasappelschil. Het binnenste gedeelte is sappig, met een watergehalte van maximaal 70-80%.

Gecultiveerd in gebieden met tropische en subtropische klimaten. De plant is veeleisend voor het temperatuur- en lichtregime, behoorlijk wispelturig in de zorg.

Oranje bevat veel vitamines en vitale elementen. Kenmerken van de smaak vanwege het gehalte aan organische zuren en suikers.

Als de verkoper bij aankoop de mogelijkheid heeft om het type sinaasappel te benoemen, is het op basis hiervan al mogelijk om een ​​conclusie te trekken over de smaakkenmerken van het fruit. Chinese of Portugese sinaasappelen worden bijvoorbeeld vaak 'zoet' genoemd, wat ze ook zijn. Als de vrucht "oranje" wordt genoemd, moet je de meest zure sinaasappelsoort kiezen. "Bergamot", afgeleid van "sinaasappel" (gekruist met "citron"), heeft een bitterzure smaak en een uitgesproken limoensmaak.

Als het fruit uit Turkije of Marokko wordt gebracht, is het hoogstwaarschijnlijk een van de twee soorten - "Valencia" of "Washington Nevil". De eerste variëteit heeft een dikke sinaasappel met rode stukjes schil. De toon heeft een zoete smaak. Soortgelijke smaakkenmerken krijgen de sinaasappels "King" en "Temple". "Washington Nevel" is gematigd sappig met een zoetzure smaak, heeft ook een dikke schil en de vrucht bevat weinig zaailingen.

De navel sinaasappelen zijn ook zoet. Ze hebben een soort van glijbaan in de plaats van vorming van de eierstok van de zijde tegenover de steel.

Bij het kopen moet zich richten op de smaak. In rijp fruit voelt het heel sterk aan - voordat je de winkelteller bereikt, moet je de frisse citrusgeur voelen. Dit is bewijs van volwassenheid.

Een ander criterium is het gewicht van de foetus. In zijn volwassen vorm heeft het een veel grotere massa dan op het eerste gezicht lijkt. Dat wil zeggen, als je een middelgrote sinaasappel oppakt, ben je verrast dat het zwaar is, hoogstwaarschijnlijk is het het waard om te kopen.

Besteed aandacht aan de schil. De dikte kan variëren, afhankelijk van de variëteit. Hetzelfde geldt voor de schaduw, het enige - het moet niet groen zijn.

De optimale tijd om sinaasappels te kopen is van eind november tot december.Het is tijdens deze periode dat hun technische rijping plaatsvindt, dus het fruit zal lekker zijn en maximaal voordeel brengen. Geoogst in het seizoen worden vruchten beter bewaard.

Wat betreft de grootte, zou je het fruit van gemiddelde grootte moeten kiezen. Te grote soorten blijken hartig te zijn en als je klein fruit koopt, word je waarschijnlijk onrijp.

De sinaasappel moet stevig zijn, druk op de huid mag geen deuken blijven. Gedroogde plekken op de schil, evenals de schade - een reden om de aankoop te staken. Zelfs als zo'n fruit nog niet vergaan is, vinden al verrekende processen daarbinnen plaats. Bovendien wordt eventuele schade aan de vrucht de toegangspoort voor pathogene microflora.

De dikte van de schil mag geen indicator zijn voor sinaasappelsmaak. Er wordt aangenomen dat dikkere vruchten zoeter zijn, maar dit is niet het geval. Ze zijn gewoon eenvoudiger schoon te maken, maar u moet extra geld uitgeven voor het gewicht van een dikke schil, omdat in sommige variëteiten het gewicht ervan 40% van het totale gewicht van de vrucht kan bedragen.Nadat je fruit met een dunne schil hebt gekocht, bespaar je jezelf op dergelijke uitgaven, maar het zal langer en moeilijker zijn om het schoon te maken. In de regel zijn de poriën erop gericht op de dikke huid, terwijl de gladde "huid" meestal dun is.

Maar van de dikhuidige en overdreven heuvelachtige sinaasappels zijn speciale smaak en voordelen niet te verwachten. Er is een grote kans dat ze worden afgescheurd door onrijpe exemplaren en vervolgens worden onderworpen aan een chemische behandeling om een ​​bepaald uiterlijk te krijgen.

Besteed aandacht aan de plaats van verkoop. Vruchten houden niet van overmatige kou, ze beginnen te rotten. Het is optimaal als de temperatuur in de winkelteller binnen 5-10 graden wordt gehouden. Bruine vlekken duiden op schending van de principes van transport en opslag. Groene bladeren kunnen soms getuigen van de frisheid van fruit, die soms samen met de vruchten "komt".

Het is niet alleen handig om de compatibiliteit van sinaasappels met andere producten te kennen om de meest harmonieuze smaak van het voltooide gerecht te krijgen. Zulke informatie en juiste combinatie zullen helpen om onaangename symptomen van spijsverteringsstoornissen te voorkomen - misselijkheid, zwaar gevoel in de maag, brandend maagzuur, winderigheid. Met de verkeerde combinatie van citrusvruchten met andere producten, neemt de kans op de ontwikkeling van fermentatieprocessen en putreflecterende verschijnselen toe. Dit alles kan de nuttige intestinale microflora vernietigen, en ernstige schendingen van het werk van het spijsverteringskanaal veroorzaken. Tot slot moet eraan worden herinnerd dat de meerderheid van de immuuncellen zich in de darm bevindt, en daarom kan een regelmatige schending van de voedingsprincipes de immuunkrachten van het lichaam ondermijnen.

Dus, fruit met zuurheid, inclusief sinaasappel, is in goede harmonie met zure en halfzure vruchten en bessen - andere citrusvruchten, zure appels, kersen, krenten, kruisbessen, bosbessen, druiven. Vanwege de sterk verhoogde zuurgraad worden dergelijke combinaties echter niet aanbevolen voor mensen met een hoge zuurgraad van maagsap.

De combinatie van sinaasappel- en zure melkproducten zoals ryazhenka, kwark helpt een beetje zuur neutraliseren. Deze laatste omhullen de wanden van de maag om de effecten van zuren op hen te minimaliseren.

Nuttige tandem is de vereniging van sinaasappel met kaas (de laatste is beter om te nemen met een lichte smaak), niet-zetmeelrijke groenten, noten of groen.

Maar van een combinatie van zetmeel (bijvoorbeeld aardappelen) en een Japanse appel, kunnen we zeker negatieve gevolgen verwachten voor de spijsvertering. Het "partnerschap" van dierlijke eiwitten met sinaasappels is niet het meest succesvol, maar met vet vlees (bijvoorbeeld varkensvlees) worden sinaasappelen vrij goed gecombineerd.

Zuur maakt het mogelijk om het verhoogde vetgehalte van het vlees te elimineren, om het kruid te geven, en de zuren in de samenstelling helpen de darmen om dergelijk zwaar voedsel te verteren.

Als u besluit om een ​​sinaasappel in de maaltijd op te nemen, is het beter om het voor de hoofdmaaltijd te eten, bijvoorbeeld door een groentesalade met groenten toe te voegen. Als u het fruit na voedsel, met name zwaar, consumeert, blijft het lange tijd onverteerd, wat het risico van fermentatie in de darm verhoogt.

In desserts, deze vertegenwoordiger van citrus gaat goed samen met een licht deeg, bijvoorbeeld cottage cheese, evenals meringue, verschillende crème puddingen en jellies. De klassieker was zijn toevoeging aan chocoladedesserts.

Sinaasappels hebben bijvoorbeeld, in tegenstelling tot bananen, niet de eigenschappen van rijping in kameromstandigheden. Dat wil zeggen, als je zure, onrijpe vruchten hebt gekocht, moeten ze worden weggegooid of worden onderworpen aan een hittebehandeling (bijvoorbeeld om een ​​oranje taart te bakken), maar verwachten dat ze volwassen zijn, zinloos.

Vruchten houden niet van opslag in de kou, vandaar beginnen ze te rotten. De eerste tekenen van verval zijn kleine donkere vlekken op de huid.

Thuis kunnen vruchten binnen 7-9 dagen binnen worden bewaard. De temperatuur mag niet lager zijn dan 5 graden. Opslagruimte moet worden beschermd tegen vocht (luchtvochtigheidsindicatoren - 85-90%), het is beter om het fruit in het donker op te slaan.

Rijp fruit kan maximaal 20-30 dagen in de koelkast worden bewaard. Hiervoor moet het temperatuurregime worden ingesteld binnen + 3 ... +8 graden. Dergelijke temperaturen in de koelkast zijn echter mogelijk niet geschikt voor het bewaren van zuivelproducten of vleesproducten. De uitvoer kan speciale compartimenten zijn op de deur van de koelkast. Als de opslag zelf is ingesteld op een temperatuur van 1-2 graden (optimaal voor "gelei"), zal de deur 1-2 graden warmer worden in de deur. Wat je nodig hebt om Chinese appels te bewaren!

De oogstperiode en de variëteit ervan hebben ook invloed op de bewaartijden. Om dit tijdsinterval te vergroten, kunt u de temperatuurregimes afwisselen - elke dag of twee moet u het fruit uit de koelkast halen en het 5-7 uur in de kamer laten en het dan terugbrengen naar koelere omstandigheden.

Een fel licht kan de houdbaarheid verkorten, onder invloed waarvan vitamine C ook gedeeltelijk wordt vernietigd.Daarom is het beter om donkere Kraft-zakken te gebruiken waarin je fruit kunt zetten en in de koelkast kunt zetten. Tegelijkertijd, wanneer het condensaat erop of op de binnenkant van het fruit verschijnt, moet het droog worden afgeveegd en moet de verpakking worden vervangen door een nieuw exemplaar. Sluit de tas niet goed.

Voordat u de vruchten voor opslag verwijdert, is het aan te raden om ze allemaal in te pakken met speciaal papier (dit wordt vaak in de winkel gevonden als u fruit en groenten opslaat) of een gewoon servet.

Het is beter om geen citrusvruchten in de buurt van andere producten te plaatsen, vooral die met een korte houdbaarheid, groenten en fruit, omdat dit kan leiden tot rottende sinaasappelen. Als een grote partij wordt opgeslagen, dan is het eenmaal per 3-5 dagen noodzakelijk om de vruchten te plukken, de zieke te verwijderen en te rotten.

Om de houdbaarheid van sinaasappelen in de koelkast te verlengen, kunt u de volgende trucjes gebruiken. Hun huid moet worden ingewreven met een kleine hoeveelheid plantaardige olie. Overigens is deze methode effectief voor alle soorten citrus.

Orange, maar ook de samenstellende delen (schil, sap) worden veel gebruikt in koken in verschillende landen. Ze worden letterlijk toegevoegd aan alle categorieën gerechten, beginnend met salades en soepen en eindigend met desserts. In de regel worden zoetzure vruchten toegevoegd aan plantaardige salades, kaassnacks, gecombineerd met vlees en zeevruchten. Zoete variëteiten worden beter onthuld in desserts, gebak, drankjes, ze zijn harmonieus met specerijen.

Sinaasappelschil, fijn geraspt, wordt gebruikt om gebak toe te voegen. Van dit deeg krijgt een mooie geelachtige tint en citroensmaak. Geglaceerde sinaasappelschillen zijn een gezonde en smakelijke delicatesse, vooral populair in Frankrijk. Korsten bevatten een grote hoeveelheid etherische oliën. Door te knijpen, wordt het ook gedolven en gebruikt om toe te voegen aan gebak, desserts, drankjes en sauzen.

Misschien, jam en jam van sinaasappels, zullen maar weinig mensen verrassen. De combinatie van vlees of gevogelte met deze vrucht is gebruikelijk geworden. Eend met appels en sinaasappels, varkensvlees met citrus en sinaasappelsaus - het zijn allemaal redelijk bekende gerechten. In Brazilië maakt oranje deel uit van het gerecht feijoada, een mengsel van bonen en gedroogd vlees, gekruid met kruiden en aangevuld met dunne plakjes sinaasappel.

De Portugees kookt vaak fruitsalades met sinaasappels, en de Japanners voegen zeevruchten toe. Het traditionele gerecht van China is vlees met sinaasappelsaus, terwijl de "hoofd" in het gerecht de saus is. Het geeft het vlees een zoet-zuur geluid, zorgt voor de pikantheid en het unieke karakter van het gerecht.

Italianen vinden het moeilijk om de liefde van Italianen te "verpletteren", dus serveren ze zelfs hun nationale gerecht met een sinaasappel.

Salades met sinaasappels kunnen worden onderverdeeld in zoet en hartig, stevig. Om de eerste te bereiden, volstaat het om vruchten in een willekeurige verhouding in te nemen die vruchten en bessen waarmee citrusvruchten goed worden gecombineerd - deze zijn zuur en halfzoet.

Je moet niet een groot aantal ingrediënten nemen - 2-3 genoeg verschillende soorten fruit en 1-2 soorten bessen. Toevoeging kan basilicum, munt en noten zijn. Natuurlijke yoghurt, magere zure room, kefir en sinaasappelsap worden als dressing gebruikt. De laatste kan worden gemengd met vloeibare honing of appelazijn.

De gemakkelijkste mix voor een salade is kip of garnalen, eieren, sinaasappel en dressing. Dit is niet alleen een smakelijk gerecht, maar ook een snack met proteïnen of een licht diner. Onthul volledig hoe de smaak de bladsla zal helpen. De andere ingrediënten zijn meestal opgemaakt.

Je kunt de salade aanvullen met zachte kaas (bijvoorbeeld kaas, Adyghe), die verkruimelt op de andere componenten. Het is goed om niet gewone, maar kwarteleitjes in twee te snijden. Op dezelfde manier kun je het doen met kerstomaatjes. Als tomaten worden toegevoegd, moet je halfzoete soorten nemen. Gemarineerde zoete uien zullen ook de veelzijdigheid van de smaak benadrukken.

Als dressing kun je een mengsel van olijfolie, sinaasappelsap en sojasaus gebruiken. U kunt een natuurlijke yoghurt en zure room met een laag vetgehalte nemen en deze mengen met fijngehakte peterselie, basilicum en koriander. Bovenop het gerecht is het toegestaan ​​om te besprenkelen met noten, granaatappelpitten, decoreren met een takje munt, sesamzaadjes.

Het is beter om de salades niet te vullen met oranje mayonaise. En het punt is niet alleen dat dit een slecht gebruikt product is (als we het hebben over de winkelversie). Mayonaise is te dik voor een sinaasappel, de dichte textuur bedekt citrusplakjes en maakt ze onaantrekkelijk qua uiterlijk en smaak.

Voor salades kun je schil gebruiken, een kleine hoeveelheid toevoegen aan de dressing. Bij het gebruik van de pulp moet het zaad en de witte film grondig worden gereinigd. Je kunt het fruit voorzichtig in tweeën snijden, het vruchtvlees en de witte film verwijderen. Maak vervolgens een salade en vul de resterende helften met een voorbereide schotel. Een dergelijke presentatie zal ongetwijfeld gasten en huishoudens verrassen.

Introduceer sinaasappelen in de salade moet het laatste zijn, en dat ze niet donker en niet gedroogd zijn - vooraf besprenkelen met citroensap.

Op het eerste gezicht lijkt deze combinatie, vooral voor mensen met een Russische mentaliteit, niet alleen ongewoon, maar ook vreemd. De sinaasappel hier is echter niet het hoofdingrediënt, maar vult alleen de tinten van de andere componenten aan, waardoor de nasmaak van citrus licht is.

Een variant van deze soep is oranje-tomatensoep, met een groot aantal tomaten in zijn eigen sap en prei. Andere ingrediënten zijn selderij, olijfolie, knoflook en specerijen. Het sap wordt uit de sinaasappel geperst en gebruikt ook een beetje pit. Ze worden gestoofd samen met gehakte groenten en vervolgens geïnjecteerd kip of groenten bouillon. Het resultaat is een dikke en rijke soep met een uitgesproken tomaat-uiensmaak en een zachte, subtiele citruskleur.

Sinaasappelschil wordt ook toegevoegd aan koude bietensoepen. In de regel impliceren ze ook de aanwezigheid van groenten en kruiden.

Sinaasappelsap wordt ook toegevoegd aan groentesoep met zoete aardappelen. De specialiteit van het gerecht is de rijke, rijke smaak, die wordt verklaard door langdurig stoven van de soep, eerst op het fornuis en vervolgens in de oven. De verwarmende zachtheid wordt ook verzekerd door de aanwezigheid van knoflook, kruiden, boter en room.

Over het algemeen zijn schil en sap geen ongebruikelijke toevoegingen aan groentesoepen en roomsoepen met een romige smaak.

Vrijwel alle soorten vlees en vis gaan goed samen met sinaasappels (hoewel de meeste voedingsdeskundigen zo'n verband vinden dat weinig nuttig is voor de spijsvertering). Sinaasappel kan worden gebakken met vlees, worden gebruikt voor het maken van sauzen of worden toegevoegd aan plakjes in dunne plakjes in een reeds bereid gerecht. Zure jus d'orange is een uitstekende marinade die het vlees helpt zacht en zacht te worden, goed te bakken.

En als je sinaasappelsap met sojasaus en vloeibare honing mengt en op deze samenstelling gebakken vlees of barbecue giet, zal het gerecht een mooie gouden korst blijken te zijn.

Een van de meest beroemde warme gerechten met Chinese appel is de lamsrack. Het is gekookt met lende - een hoogwaardig deel van schapenvlees, dat kan worden verwend, tenzij het overdreven is in de oven. Het klassieke recept omvat het gebruik van een minimum aantal producten. In feite zijn alleen de overeenkomstige lamsstukken, honing en sojasaus, kruiden en een paar sinaasappels nodig.

Een deel van de schil moet in dunne korst worden veranderd, in repen worden gesneden. Ze is meestal versierd met een kant en klaar gerecht. De rest van de huid wordt ingewreven. Het vlees wordt gemarineerd en vervolgens gebakken onder een saus van honing, sinaasappelsap en sojaproducten. Je kunt een gerecht effectief serveren door ribben met een hut te plaatsen - het vlees is op het bord in twee rijen en de botten van elke rij zijn gekruist met het tegenovergestelde. Je kunt dit meesterwerk met strookjes schilferen.

Een vergelijkbare saus kan worden gebruikt voor het braden van varkensvlees. De laatste kan worden gesneden in steaks of worden overgelaten als een heel stuk. Serveer met stukjes schil en plakjes verse sinaasappel. Vul de maaltijd aan met groene salade of gekookte rijst.

U kunt elk vlees, kip of kalkoen volgens elk favoriet recept bereiden en sinaasappelsaus over de afgewerkte schaal gieten. Het eenvoudigste recept bestaat uit het koken van sinaasappelsap met een kleine hoeveelheid kruiden en schil. Een kleine hoeveelheid aardappelzetmeel helpt het te verdikken.

Je kunt zure room of room, mosterdzaad, noten en groen aan de saus toevoegen. Experimenteer met specerijen, je kunt verschillende tinten van de afgewerkte saus krijgen. Het toevoegen van zwarte gemalen peper, sesam- en mosterdgries, rozemarijn, basilicum, kardemom en oregano zal succesvol zijn.

De traditie om de vogel te vullen met fruit, in de eerste plaats eenden, werd wijdverspreid. Droog op zichzelf, in combinatie met sinaasappels, verwerft het sappigheid en zachtheid. Aanvankelijk werd dit gerecht bereid in Frankrijk, maar geleidelijk aan werd het letterlijk een wereldwijde distributie.

Het bereide karkas wordt meestal gemarineerd in een saus met toevoeging van sinaasappel. De eenvoudigste optie is om sinaasappelsap, honing en sojasaus te mengen. Je kunt een beetje olijfolie toevoegen. Voor de vulling worden de sinaasappels, samen met de schil, in plakjes gesneden, gemengd met gehakte ringen, ingemaakte zoete uien, kruiden en gedroogde groenen.

Na 2-3 uur marineren is de eend gevuld met sinaasappelen en uien, bedek het gat met tandenstokers, wikkel in folie en bak op een lage temperatuur gedurende ongeveer een uur.

De eenvoudigste, maar misschien wel de meest gezonde oranje drank is vers sap. Het blijkt sterk geconcentreerd te zijn, dus het is het beste om het te verdunnen met water of te combineren met neutrale natuurlijke sappen - appel, wortel. Trouwens, als je dit drankje een half uur voordat je naar het strand gaat drinkt, kun je sneller een mooie kleurtje krijgen!

Voor de bereiding van natuurlijk sap met schil is het beter om bevroren fruit te gebruiken, het zal helpen om de bitterheid van de huid kwijt te raken. Het volstaat om de sinaasappels 's nachts in de vriezer te plaatsen, vervolgens met een blender te stansen en het sap uit de resulterende brij te persen.

Op basis van een sinaasappel kunt u compotes en vruchtendranken bereiden. Om dit te doen, snijd de plakjes of ringen van het fruit (samen met de schil) giet hete suikerstroop. Citrusvruchten mogen niet worden ondergedompeld in kokende compote vloeistof, zoals het geval is met gedroogd fruit en appels. Een gekookte sinaasappel wordt bitter, onaantrekkelijk en het belangrijkste is dat het bijna al zijn helende eigenschappen verliest.

Als je de sinaasappelpulp met banaan en bessen in een blender slaat en yoghurt, kefir of natuurlijk sap in tweeën giet met mineraalwater, krijg je een verfrissende cocktail.

Gedroogde sinaasappelschil, zoals verse plakjes, wordt aan de thee toegevoegd. Het kan worden toegevoegd aan de gebruikelijke theebladeren, aangevuld met bladeren van aalbessen, kaneel en kruidnagel. Deze drank is vooral in de winter aangenaam om te drinken, omdat het een verwarmende smaak heeft.

Sinaasappelschil kan worden toegevoegd aan alle soorten zoet gebakdeeg. Het is beter om het niet goed in het deeg te doen, maar om het met suiker te mengen. Dit moet minstens anderhalf uur worden gedaan voordat u begint met koken. Gedurende deze tijd is de zoetstof gedrenkt in etherische oliën. Het afgewerkte baksel heeft een heerlijk aroma en een aangename geelachtige tint.

Geglaceerde sinaasappels worden traditioneel toegevoegd aan muffins. Op het sinaasappelsap kunt u droge gebakjes bereiden - manna, koekjes, koekjes, gedeeltelijk of volledig het sap in het recept vervangen door sap.

GestrUTdeeg of vulling is ook harmonieus met sinaasappelschil of pulp. Met een geleivulling kunnen sinaasappelen op de bovenkant van de cake worden aangebracht. Verbazingwekkend geluid wordt verkregen door een combinatie van chocoladegebak en sinaasappels.

Kortom, deze zonnige vrucht zal letterlijk zoet gebak aanvullen. Het vervangen van melk of vloeistoffen in gist met jus d'orange is echter niet de moeite waard, het zal de textuur breken. Het resultaat van dergelijke experimenten kan onvoorspelbaar zijn.

Als je een sinaasappel wilt toevoegen aan de vulling, dan kan het vanwege de hoge hoeveelheid vocht "zweven", wat zal leiden tot het verbranden van de cake. In dit geval is het beter om eerst de sinaasappelpulp met suiker tot confiture te koken.

Vanwege de aanwezigheid van zuren en pectine, maken sinaasappels heerlijke jam en jam. Vaak wordt het fruit toegevoegd aan de blanco, appel en pruimen blanco's om een ​​meer hartige smaak te krijgen.

Het is voldoende om sinaasappelsap met gelatine te koken en het mengsel in vormen te gieten om marmelade te krijgen. Het blijft alleen wachten tot het mengsel volledig is opgedroogd en het in suiker heeft gegooid.

En als je sinaasappelschijfjes in een zoete siroop kookt en ze vervolgens grondig droogt totdat de stukjes niet meer aan je handen plakken, krijg je gekonfijt fruit. Dergelijke gesuikerde en gedroogde plakjes kunnen worden gegeten als een apart gerecht, of worden toegevoegd aan gebak, kwark, ontbijtgranen. Het belangrijkste is om niet te vergeten over hun hoge caloriegehalte.

Jam wordt niet alleen bereid uit de pulp, maar ook schilfering. Om dit te doen, wordt het in plakjes gesneden, gedrenkt in water gedurende enkele uren, waarbij de vloeistof periodiek wordt vervangen. Dit zal de bitterheid wegnemen.

Ongeacht het gebruikte recept, moet u het met kokend water verbranden voordat u de sinaasappelrasp verwijdert. Hierdoor wordt een laag was en andere verbindingen verwijderd die gewoonlijk worden aangebracht om de transporteerbaarheid te verbeteren en de kwaliteit van het fruit te behouden.

Over de eigenschappen en het gebruik van oranje, zie onderstaande video.